ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระอิฐมภิทูถูฏถูกแปลภาค ๙ หน้าที่ 251
ฝ่ายน้องชาย คิดว่า "เราจักทำสักกระแ Massachusetts ผู้ชาย"
จึงถวายทานแก่ภิกษุสงฆ์มีพระพุทธเจ้าเป็นประมุทู๋ วัน ไหว้พี่
นายแล้ว กล่าวว่า 'ท่านขอรับ ท่านทำการสักออกจากกลางคน
ได้แล้ว ส่วนกระผม ยังเป็นผู้พัทธ์ด้วยถามคุณ ๕, ไม่อาจออก
บวชได้ ขอท่านจงบอกบุญญธรรมหใหญ่ที่สมควร แก่กระผมผู้ครอง
อยู่ในเรือนนี้แหละ."
ลำดับนั้น พระองค์ กล่าวว่า น้องชายนนั้นว่า "ดีละ เจ้าผู้เป็น
บุตรติ เจ้าของให้สร้างพระคันถกฎ สำหรับพระศาสดา."
[น้องชายสร้างพระคันถกฎถวายพระศาสดา]
น้องชายนี้ รีบว่า "สาธุ" แล้วชวนให้น่าไม่ต่าง ๆ มาแล้ว
ให้กแแก่ประโยชน์แก่พัสสนกระทั้งหลายมีสามเป็นต้น ให้ทาเสา
ทั้งหมดให้จิตด้วยแกล้ว ๑ ประการ คือ ต้นหนึ่งจิตด้วยทองคำ
ต้นหนึ่งจิตด้วยเงิน ต้นหนึ่งจิตด้วยแก้วมณีเป็นต้น แล้วให้สร้าง
พระคันถกฎด้วยเสาหล่านั้น ให้มุ่งด้วยกระเบื้องสำหรับมุ้งอันจิต
ด้วยแก้ว ๑ ประการเหมือนกัน.
ก่อในเวลาสร้างพระคันถกฎนั้นแหล หลานชายชื่ออุปวรชด ผู้นชื่อ
เหมือนกับตนนันแล้ว เข้าไปหาอุปชกญภูมิพื้นที่แล้ว กล่าวว่า
"แม่ฉันก็จัดสร้าง ท่านจงให้ส่วนบุญแก่ฉันเกิด ลุง" เขากล่าวว่า
"พ่อ ฉันไม่ให้ ฉันจัดสร้างไม่ให้ทั่วไปด้วยชนะเหล่าอื่น."
หลานชายนัน อ่อวนแม่เป็นอันมาก เมื่อไม่ได้ส่วนบุญ จีง
๑. คือ รูป เสียง กลิ่น รส โภคอุทกะ อนิยมใคร่.