ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระธัมม์ทัฬฐุภาพแปล ภาค ๔ - หน้า ที่ 176
จำได้จึงถามว่า "พราหมณ์ ท่านได้สิ่งตามปรารถนาแล้วหรือ ?" ได้
ฟังว่า "ขอรับ กระผมได้แล้ว" จึงกราบทูลเรื่องนั้นแต่ว่าพระตกคง
ใน ภายในวิหาร.
[พระศาสดาตรัสบรรพฤทธิ์ของพราหมณ์]
พระศาสดตรัสว่า "ภิกขุทั้งหลาย พราหมณ์นั้นเป็นโจร
หลอกลวงในกาลนี้เท่านั้น หมดได้, ถึงในกาลก่อน ก็เป็นโจรหลอก
ลองแล้วเหมือนกัน; ก็ด้วยนี้ พราหมณ์นั้นย่อมหลอกลวงพาชนะได้,
แต่ในกาลนั้น ไม่อาจเพลาะหลอกลวงบัณฑิตทั้งหลายได้" ดังนี้แล้ว อัน
ภิญญาเหล่านั้นบ่อล่อนวอนแล้ว ทรงนำอดีตนิทานมา (ตรัส) ว่า
- "ในอดีตกาล คาบสละลกลองรูปหนึ่ง อาศัยกลิศคามตำบล
หนึ่ง ย่อมสำเร็จการอยู่. ตระกูลหนึ่งบรรจุเจริญ คือ : ย่อมถวายส่วน
หนึ่งแม้แก่เจ้า จากของควรเกี่ยวและของควรบริโภคอันเกิดขึ้นแล้วใน
กลางวัน เหมือนให้แก่บุตรของตน, เก็บส่วนอันเกิดขึ้นในตอนเย็นไว้
ถ้วยในวันที่ ๒.
ต่อมาวันหนึ่ง ตระกูลนั้นได้เนื้อเตี้ย (มา) ในเวลายืน แจกไว้
เรียบร้อยแล้ว เก็บส่วนหนึ่งจากส่วนที่เหล่านั้นไว้ ด้วยเก่าแล้วในวันที่ ๒.
คาบสพอคืนเนื้อแล้ว ถูกความอยากในรสภูพินแล แล้วถามว่า "นนี้ชื่อ
เนื้ออะไร?" ได้ฟังว่า "เนื้อเทียม" ดังนี้แล้ว เที่ยวไปเพื่อภิกษา รับเอา
เนยใสในสมุทรและเครื่องเผ็ดร้อนเป็นต้น ไปยังบรรพศาล แล้วเก็บ
ไว้ ณ ส่วนข้างหนึ่ง.
ก็พระยาเทียอยู่ในออบปลวกแห่งหนึ่ง ณ ที่ไม่ไกลแห่งบรรพ-