ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระธัมม์ทัตถูกฉบับแปลภาค ๘ - หน้าที่ 232
ของเขา "จันทภาพ" นั่นเอง นั้นเป็นผลแห่งการทำที่จุดมุ่งหมายแห่ง
พระจันทร์ ในพระเจดีย์ของเขา
พวกหมู่ทั้งหลาย คิดกันว่า "พวกเราคงเพื่อพาอพยพพวกหมู่
นี้ไปหากินจะโลกเขาได้" ดังนั้นแล้ว ให้เขานั่งบนยาน้อย ที่มีอ
กล่าวว่า "ผู้ใดเอามือคลำลำธารของจันทภาพพรมหม้อนี้, ผู้นั้นจะได้
อิสริยสมบัติชื่อเห็นปานนี้"
ชนทั่งหลาย เมื่อให้ทรัพย์อันหนึ่งบ้าง พันหนึ่งบ้าน แสนหนึ่ง
บ้างนั้น จะได้เพื่อเอามือถูกต้องลำธารของพระมหามนั่นนั้น
พวกหมู่เหล่านั้น เที่ยวไปน่อง ๆ อยู่ดังนี้ ถึงกรุงสาวดี
โดยลำดับ ยิดเอาที่พักในระหว่างแห่งพระนครและวิหารแล้ว
คริสสาวกประมาณ ๕ โกฏิ มุ่งมั่นในกรุงเทพดี ภาวทานในกาล
ก่อนแห่งกัลแล้ว ในกลางยกลัดดร มีมือถือของหอมระเบียบดอก
ไม้ผ้าและเทปสีเป็นต้น ไปเพื่อพิธีธรรม พวกหมู่ทั้งหลายเห็น
คริสสาวกเหล่านั้นแล้ว ถามว่า "ท่านทั้งหลายจะไปที่ไหนกัน?"
คริสสาวก. พวกเราจำไปสู่สถานของพระศาสดา เพื่อฟังธรรม
พวกเราหมดนี่. ท่านทั้งหลายจะมา, ท่านทั้งหลายไปในที่นั้นแล้ว
จักทำอะไร ? อนุภาพ เช่นกับด้วยอนุภาพของจันทภาพพรมหม้อนี้ ของ
พวกข้เจ้าไม่มี, เพราะว่าขั้นทั้งหลายถูกต้องลำธารของจันทภาพพรม
นั่น ย่อมได้สมบัติชื่อว่า ท่านทั้งหลายจงมา, จงจันทภาพพรมหม้อนี้นั่น
คริสสาวกเหล่านั้น กล่าวว่่า "ชื่อว่าอนุภาพ ของจันทภาพ-
พรมหม้อนี้ของท่านทั้งหลาย เป็นอย่างไร ? พระศาสดาของพวกเรา