พระจันทร์ถูกฉีกออกเป็น ๔ : หน้า 167/304

ประโยค - พระจันทร์ถูกฉีกออกเป็น ๔ - หน้าที่ ๑๖๕ พวกมนุษย์. ท่านถูก ขอรับ. พระเถร กล่าวว่า "พรรหม this นั้น ประหารถแล้ว (แต่) ได้ ขอชมแล้ว, พวกท่านจงไปกันเถิด" ส่งพวกมนุษย์ไปแล้ว ให้ พระมหดกลับ ได้ไปสู่การนั่งเทียว. ภิกษุทั้งหลาย ยกโทษว่า "นี้ชื่ออย่างไร ? พระสาริษ ทเถร ถูกพรรหมนี้ใดประหารแล้ว ยังนั่งรับภิกษุในเรือนของพรรหมนี้นั้น บ่นแหละ มานแล้ว, จำเดิมแต่กายที่พระเถรฉากพรรหมนี้นั้นประหาร แล้ว ต่อไปนี้ เขาทำไม่ละอายต่อใคร ๆ, จักเทียวดีภิกษุทั้งหลาย เหลือ." [พรรหมนี้ไม่ควรประหารถพรรหมนี้] พระศาสดา เสด็จมาแล้ว ตรัสถามว่า "ภิกษุทั้งหลาย บัดนี้ พวกเธอนั่งประชุมกันด้วยอะไรหนอ ?" เมื่อภิกษุเหล่านั้นทราบ ทรูว่า "ด้วยถ้อยคำชื่อ" แล้ว, ตรัสว่า "ภิกษุทั้งหลาย พราหมณ์ ชื่อว่า ประหารถ พราหมณ์ ย่อมไม่มี', แต่พรรหมนี้ผู้สมะหรือจักเป็นผู้อูก พราหมณ์ก็อาศัยประหารถได้: นี้ชื่อว่าความโกธรนั้นย่อมถึงความ ถอนนี้ได้ ด้วยอาณามิรรร" ดังนี้แล้ว เมื่อจะทรงแสดงธรรม ได้ทรงภาษิตพระคาถานี้นาว่า:- "พราหมณ์นี้ไม่ควรประหารถแก้พราหมณ์, ไม่ควร อง (วร) แก่นา, นาติเตียนนพราหมณ์ ผู้ ประหารถพราหมณ์, นาติเตียนนพราหมณ์ ผู้ องวร (วร) ยิ่งกว่าพราหมณ์ผู้ประหารถนั้น. ความ