ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระธัมม์ทัณฑ์ฉบับแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 195
๑๙. เรื่องพระอุบลวัฒนเจติ์ [๒๕๑]
[ข้อความเบื้องต้น]
พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวฬุวัน ทรงปรารถพระ
อุบลวัฒนเจติ์ ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า "วาริ โปฏุทธปรุตตว" เป็นตัน.
[มหาชนเข้าใจว่า พระจีนสัพพินด์คามสุข]
เรื่อง ข้าเข้าใจให้ผิดฯ แล้วแจะ แล้วในอรรถกถาพระปกากว่า
"มูฎา มณูญติ ทาโล" เป็นตัน.
จริงอยู่ ในที่นี้ ข้าเจ้ากล่าวว่า "โดยสมยอิ่นอีก มหาชน
สนทนากันในโรงธรรมว่า "ถึงพระจีนสัพพ์ทั้งหลาย ชรอยะยัง
เสพทาม, ทำไมจึงไม่สุข ? เพราะท่านหล่านั้น ไม่ใช้ไม้ ยไม่ใช้บ
ปลวก ยั่งเนื้อและสิระรสดชื่นอยู่เทียว, เหตุนี้ แมพระจีนสาพ
เหล่านั้น จึงยังยินดีมากสุขอยู่."
[พระจีนสาพไม่คิดอยู่ในกาม]
พระศาสดา เสด็จมาแล้ว ตรัสว่า" กิญฺญังหลาย
บัดนี้พวกเรายังประชุมกันด้วยถอยอะไรหนอ ? เมื่อติกฺษณะนั้น
กราบทูลว่า "ด้วยกถอันนี้" จึงตรัสว่า "ภิกษุทั้งหลาย พระ
จีนสาพทั้งหลาย ย่อมไม่นิด้งามมากสุข ไม่เสพกาม, เหมือนอย่าง
ว่าหยาดน้ำที่ตกลงบน ไปบ่อ ย่อมไม่ติด ยอ้มกลิยตกไป
* พระมหาชาติ ป.6. 3 วัดบรมวาส แปล.
๑. มาภใน ธมุปปาทูฏกา ภาค ๒ พาวรรค เรื่องพระอุบลวัฒนเจติ์.