คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ : หน้า 24/397

คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ ความเข้าใจผิดเช่นนี้เอง ที่เป็นเหตุให้ปุถุชนพากันดำรงชีวิตอยู่อย่าง ประมาท ด้วยการหลงระเริงอยู่กับการแสวงหาความพอใจจากโลกียสุข ด้วยการเบียดเบียนกัน ก่อกรรมทำเข็ญกัน โดยไม่กลัวเกรงกฎหมาย และบาปกรรม นอกจากนี้ยังมองไม่เห็นความจำเป็นและประโยชน์ของการ ประพฤติธรรม อนึ่ง ทั้งๆที่ทุกคนต่างกลัวตาย แต่ปุถุชนก็ไม่เคยสนใจใฝ่รู้ถึง การป้องกันภัยอันตราย ที่จะมาถึงตนในปรโลก และสังสารวัฏอันหาต้น หาปลายมิได้ ดังที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสสอนไว้ บางคนกว่าจะ ตระหนักถึงการประพฤติธรรม ก็ต่อเมื่อสังขารร่างกายเสื่อมโทรม เพราะ ถูกโรคภัยไข้เจ็บเบียดเบียน และเพราะความชราเข้าครอบงำ เมื่อถึงตอน นี้ สังขารก็ไม่อำนวยเสียแล้ว ยิ่งกว่านั้น ยังมีชายชราจำนวนไม่น้อย ที่พยายามแสวงหายาอายุ วัฒนะมาบำรุงบำเรอให้กายและใจเป็นหนุ่มฉกรรจ์ เพื่อจะได้มีโอกาส แสวงหากามสุข อย่างท้าทายมัจจุราชต่อไปอีก ความเข้าใจผิดเหล่านี้ ถือได้ว่าเป็นอวิชชา คือความไม่รู้แจ้งในธรรม อันเป็นเหตุให้ปุถุชน คิดผิด พูดผิด และทําผิด ซึ่งเป็นพฤติกรรมเลวร้าย ที่ก่อให้เกิดความวิบัติต่าง ๆ ขึ้นในสังคม และกำลังทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ๒. ความเข้าใจผิดเกี่ยวกับเรื่องเครื่องหล่อเลี้ยงชีวิต คนเราย่อมมี ชีวิตอยู่ได้ด้วยปัจจัย ๔ คือ อาหาร เครื่องนุ่งห่ม ที่อยู่อาศัย และยา รักษาโรค ถ้าขาดปัจจัย ๔ เสียแล้ว ย่อมมีชีวิตอยู่ไม่ได้เลย หรือแม้ถ้า ขาดเพียงบางอย่าง ชีวิตย่อมทุกข์มาก หรืออาจถึงตายได้ เพราะฉะนั้น การแสวงหาปัจจัย ๔ มาหล่อเลี้ยงชีวิต จึงเป็นเรื่องจำเป็นสำหรับทุกคน