ปัญหาสิ่งแวดล้อมและสังคมในเมืองไทย : หน้า 259/397

บทที่ ๗) - ตลาดสดต่างๆ ทั้งในเมืองใหญ่และเมืองเล็ก สกปรกรกรุงรัง ท่อระบายน้ำอุดตัน ส่งกลิ่นเน่าเหม็น หมู่บ้านจัดสรรเกรดต่ำ เมื่อเริ่มเปิดโครงการ ต่างมีผังเมือง เป็นระเบียบ มีทัศนียภาพสวยงาม ครั้นเมื่อมีอายุเลย ๕ ปีไปแล้ว จะมี สภาพคล้ายสลัม เพราะมีการต่อเติมอาคารอย่างไม่เป็นระเบียบ สกปรก รกรุงรัง มีกลิ่นขยะและน้ำเน่าเหม็น อากาศในเมืองเต็มไปด้วยมลพิษ จากคาร์บอนมอนนอกไซด์ ที่ปล่อยออกมาจากเครื่องยนต์ในยวดยานพาหนะต่างๆ เนื่องจากไม่เอาใจ ใส่ต่อระบบการจัดการที่ดี - การใช้นํ้าบาดาลทีขาดการควบคุมอย่างเข้มงวดกวดขัน และถูก หลักวิชา ทำให้ผืนแผ่นดินในเมือง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรุงเทพฯ และ ปริมณฑลทรุดต่ำลงทุกปี - ผืนแผ่นดินในป่าพังทลาย ไม่สามารถรับน้าฝนที่ตกหนักได้ เนื่องจากไม่มีรากไม้ยึดดินไว้ เพราะต้นไม้ใหญ่ในป่าถูกโค่นทำลายไปหมดแล้ว - อุณหภูมิทั่วประเทศ และทั่วโลก) ร้อนขึ้นเรื่อยๆ ทั้งนี้เพราะ ป่าไม้ถูกทําลาย ๒๔๕ สรุปปัญหาในทิศเบื้องบน ปัญหาในทิศนี้ อาจแบ่งออกได้เป็น ๒ ประเภท คือ ๑. ปัญหาที่สังคมเห็นชัดเจน คือ ประชาชนเสื่อมศีลธรรม เพราะไม่รู้ธรรมะ แล้วกล่าวโทษว่า เพราะพระภิกษุไม่น่านับถือ ตนจึง ไม่ศรัทธาพระศาสนา ไม่ทำนุบำรุงพระศาสนา คนบางกลุ่มยังพยายาม ทําลายสถาบันพระพุทธศาสนาด้วยวิธีการต่างๆ อย่างเปิดเผย