ข้อความต้นฉบับในหน้า
คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์
ความหมายของคำว่า “บัณฑิต”
คำว่า “บัณฑิต” ตามรูปศัพท์แปลว่า ผู้มีปัญญา นักปราชญ์
ผู้นําเนินชีวิตด้วยปัญญา
ในปัจจุบัน ผู้ที่จบการศึกษาระดับปริญญาตรีก็เรียกว่า “บัณฑิต”
ดังนั้น เมื่อเอ่ยคำว่าบัณฑิต คนทั่วไปมักจะนึกถึงผู้ที่จบปริญญาตรีขึ้นไป
ในบางพระสูตรพระพุทธองค์ทรงใช้คำว่า “บัณฑิต” เมื่อหมาย
๑๒๒ ถึงคนที่ประพฤติดี เป็นคำตรงข้ามกับคำว่า “พาล” ซึ่ง
ซึ่งหมายถึง คนทม
ความประพฤติไม่ดีด้วยประการต่างๆ
คนที่ประพฤติดีนั้นมีพฤติกรรมอย่างไร?
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงแสดงถึงลักษณะนิสัยและพฤติกรรม
ของบุคคลที่พระองค์ทรงยกย่องไว้หลายแห่ง และทรงสรรเสริญผู้ครองเรือน
ที่มีลักษณะนิสัยและพฤติกรรมดังต่อไปนี้ว่าเป็นผู้ประเสริฐสุด
“บุคคลผู้แสวงหาโภคทรัพย์โดยชอบธรรม โดยไม่ทารุณ
ครั้นแสวงหาได้แล้ว ย่อมเลี้ยงตนให้เป็นสุข ให้อิ่มหนำ แจก
จ่าย กระทําบุญ และเป็นผู้ไม่กำหนัด ไม่หมกมุ่น ไม่จดจ่อ
เห็นโทษ มีปัญญาเป็นเครื่องสลัดออก บริโภคโภคทรัพย์นั้น
นี้เป็นผู้เลิศ ประเสริฐ เป็นใหญ่สูงสุด... "
๓
กามโภคีสูตร อัง, ทสก. มก. ๓๘ | ๙๑ / ๒๕๕