คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ : หน้า 122/397

១០៨ คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ เข้าใกล้เป็นอันขาด เพราะจะติดเชื้อเลวมาด้วย ต่อเมื่อใดอินทรีย์ของเรา แก่กล้ามีความสามารถพอ ถ้าจะมีจิตเมตตาช่วยชี้นำให้เขาปรับปรุง แก้ไข ตัวเป็นคนดี จึงค่อยกระทำในโอกาสหน้า ๒. เรา เราได้เครื่องมือชนิดหนึ่ง ซึ่ง องมือชนิดหนึ่ง ซึ่งให้ชื่อว่า “ตะแกรงกายสิทธิ์” สำหรับ ร่อนทิ้ง พฤติกรรมชั่ว ๑๖ อย่าง ดังกล่าวแล้ว เพื่อตรวจสอบว่าใครบ้างเป็น คนชั่ว หรือเพื่อคัดคนชั่วออกไปให้ห่างตัว อย่างไรก็ตาม คนที่มีสติสัมปชัญญะ ตามปรกติอาจจะมีนิสัยดีๆ อยู่บ้าง จึงอาจจะมีลักษณะนิสัยเลวๆ ไม่ครบทั้ง ๑๖ อย่าง ถ้ามีส่วนที่ดีมากกว่าส่วนที่เลว และเราเชื่อมั่นว่าพอจะช่วย แก้ไขให้ได้บ้าง ก็อาจจะคบหาสมาคมกันต่อไปได้ แต่ไม่ควรจะให้สนิท สนมกันมากนัก แล้วพยายามช่วยแก้ไขกันต่อไป เพราะถึงอย่างไร เราก็ยังต้องมีการพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน เข้าทำนองน้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งป่า ฉะนน คน ๓. เราได้ “ตะแกรงกายสิทธิ์” มาร่อนดูพฤติกรรมของตัวเรา เองว่า มีความเลวร้ายสิ่งหนึ่งประการใดใน ๑๖ ประการดังกล่าวหรือไม่ เรื่องนี้ถือว่าสำคัญที่สุด เพราะตามปรกติคนเราจะมีนิสัยชอบตรวจ สอบผู้อื่นอยู่เป็นประจำ แต่ไม่เคยตรวจสอบลักษณะนิสัยของตัวเอง แม้บาง ครั้งจะรู้ว่าตัวเองแสดงพฤติกรรมไม่เหมาะสม แต่ก็ยังแสดงพฤติกรรมนั้นซ้ำ อีก หรือรู้ว่าการกระทำบางอย่างไม่ถูกต้องไม่เหมาะ ด้วยประการทั้งปวง ผิด ศีลธรรม หรือบางอย่างผิดกฎหมาย ก็ยังกล้าเสี่ยงกระท่าลงไป D เพราะฉะนั้นเมื่อได้ “ตะแกรงกายสิทธิ์” มาแล้ว จะต้องรีบ ร่อนหาพฤติกรรมเลวของตนเองเสียก่อน เพราะคนที่มีลักษณะนิสัยของ คนเทียมมิตร ก็อาจจะเป็นตัวเราเองนั่นแหละ อย่างไรก็ดี เมื่อได้พบ ลักษณะนิสัยเลวร้ายของตนเองแล้ว ต้องรีบปรับปรุงแก้ไขทันที ทั้งต้อง ควบคุมไว้ไม่ให้แพร่กระจายไปสู่ผู้อื่นด้วย