การปฏิบัติบุญกิริยาวัตถุ ๓ และการภาวนา คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ หน้า 285
หน้าที่ 285 / 397

สรุปเนื้อหา

บทที่ ๘ กล่าวถึงความสำคัญของการปฏิบัติบุญกิริยาวัตถุ ๓ และการเจริญสมาธิภาวนาในชีวิตประจำวัน โดยระบุว่าผู้ที่มีอริยวินัยสามารถทำได้อย่างต่อเนื่อง แม้กระทั่งเด็กในวัยอนุบาลก็สามารถเริ่มทำได้ เช่น การทานเพื่อการเกิดใหม่ในสวรรค์ ถึงแม้ว่าชัดเจนว่าพ่อแม่มีบทบาทสำคัญในการอธิบายเหตุผลเกี่ยวกับการทำบุญด้วยภาษาที่เข้าใจง่ายเหมาะกับวัยเด็ก เช่น การใส่บาตรและผลที่ตามมา ซึ่งการรักษาศีลธรรมและการเป็นส่วนหนึ่งในการหล่อหลอมศีลธรรมในสังคมจึงเป็นสิ่งสำคัญ สุดท้าย การเปิดบ้านเป็นแหล่งกัลยาณมิตรจึงมีความจำเป็นในการสนับสนุนให้เด็กๆ ปฏิบัติได้อย่างต่อเนื่อง

หัวข้อประเด็น

-การปฏิบัติบุญ
-การเจริญสมาธิ
-คุณธรรมในเด็ก
-บทบาทของพ่อแม่
-ความสำคัญของศีลธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

บทที่ ๘ และภาวนา เป็นหลักสำคัญ ประจำวัน ๑๓. ผู้ที่มีอริยวินัย ย่อมปฏิบัติบุญกิริยาวัตถุ ๓ เป็นกิจวัตร สั้นๆ ได้แล้ว เด็กในวัยอนุบาล ก็สามารถเริ่มฝึกให้ทำภาวนาในระยะเวลา ๑๕. การเจริญสมาธิภาวนาเป็นประจำทุกวัน จะเป็นสิ่งสนับสนุน นิสัยดีๆ คุณธรรม และสัมมาทิฏฐิให้มั่นคง ไม่คลอนแคลน ๑๖. พ่อแม่ที่มีความรู้ธรรมะ ย่อมสามารถอธิบายเหตุผลในการ ปฏิบัติบุญกิริยาวัตถุ ๓ แต่ละหัวข้อ ให้เด็กเข้าใจด้วยคำพูดง่ายๆ อย่าง เหมาะสมกับวัยของลูก เช่น ในเรื่องทาน สำหรับเด็กวัยประถมต้น พ่อ แม่อาจจะบอกว่า การใส่บาตร หรือการบริจาคทรัพย์ทำทาน จะทำให้เรา ได้ไปเกิดบนสวรรค์ในภพชาติต่อไป และถ้ากลับมาเกิดเป็นมนุษย์ในโลก นี้อีกก็จะร่ำรวย ไม่ยากจน สําหรับเด็กในวัยมัธยม ก็อาจอธิบายด้วยเหตุผลที่เขาสามารถ ตรองตามได้ เช่น บอกว่า ชาวพุทธทุกคนควรใส่บาตรกันทุกวัน เพราะ พระภิกษุต้องฉันอาหารทุกวัน การบิณฑบาตเป็นอาชีพเพียงอย่างเดียว ของพระภิกษุตามพุทธวินัย ถ้าญาติโยมไม่ใส่บาตรพระภิกษุก็อยู่ไม่ได้ เมื่อไม่มีพระภิกษุ ก็ไม่มีครูสอนศีลธรรมให้กับชาวโลก ประชาชนก็ จะไม่รู้บุญรู้บาป ประเทศชาติก็จะเดือดร้อนวุ่นวายเพราะคนไม่มีศีล พระพุทธศาสนาก็ตั้งอยู่ไม่ได้ เป็นต้น ๑๗. การที่จะให้ลูกๆ ได้ปฏิบัติบุญกิริยาวัตถุ ๓ อย่างต่อเนื่อง สมบูรณ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเจริญสมาธิภาวนาเป็นประจำทุกวัน พ่อ แม่จำเป็นต้องเปิดบ้านกัลยาณมิตร බල
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More