คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ : หน้า 190/397

คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ เมื่อถึงคราวจะได้รับผลประโยชน์ ก็จะคิดแบ่งกันเฉพาะตนเองกับเพื่อน ฝูงที่ใกล้ชิดสนิทสนมเป็นพิเศษ แต่เมื่อคราวจะต้องเสียสละ ก็จะหาวิธีที่ จะทำให้ตนและผู้ที่ใกล้ชิดเสียสละน้อยที่สุด หรือไม่ต้องเสียเลย แล้ว พยายามผลักดันให้ผู้ที่ไม่ใช่พรรคพวกของตนแบกรับภาระไป ถ้าฝ่ายที่ ต้องแบกรับภาระไม่ยินยอม ปัญหาทะเลาะวิวาทกันย่อมเกิดขึ้นอย่างแน่นอน ดังนั้นจึงกล่าวได้ว่า ถ้าที่ใดมีความลำเอียงเกิดขึ้น ไม่ว่าจะ ในหมู่ผู้เยาว์หรือผู้ใหญ่ ที่นั้นจะหาความรักใคร่สมัครสมานสามัคคีกัน อย่างจริงใจไม่ได้เลย จะมีก็แต่ความโกรธ ความเกลียดชัง พยาบาทอาฆาต และแก้แค้นกัน หาความสงบมิได้ ๓. บุตรขาดความสำนึกรับผิดชอบต่อศีลธรรมทางเศรษฐกิจ ถ้าพ่อแม่ผู้ปกครองขาดอริยวินัย ไม่ปฏิบัติหน้าที่ของตนให้ สมบูรณ์ ผลเสียที่จะเกิดขึ้นประการที่ ๓ คือ บุตรทั้งหลายไม่มีความสำนึก รับผิดชอบต่อศีลธรรมทางเศรษฐกิจ เพราะไปพัวพันกับอบายมุข ซึ่งจะเกิด เป็นลักษณะนิสัยและแสดงพฤติกรรมออกมาให้เห็นไ ห็นได้อย่างน้อย ประการ คือ ๑) บูชาเงินเป็นพระเจ้า บุตรที่มีมิจฉาทิฏฐิ ย่อมคิดเอาเองว่า อบายมุขเป็นสิ่งที่น่าสนใจและมีประโยชน์อย่างกว้างขวาง นับตั้งแต่นำ ความสนุกสนานเพลิดเพลินมาให้ ทำให้รู้จักเพื่อนฝูงมากมาย เพิ่ม ประสบการณ์ชีวิตที่เด็กโดยทั่วไปยากที่จะได้สัมผัส และที่น่าสนใจเป็น พิเศษก็คือ อบายมุขบางประเภททำให้สามารถหาเงินได้ด้วยตนเอง นี่คือ รสแห่งอิสรภาพและความเป็นไทจากพ่อแม่ที่เด็กๆปรารถนา ทั้งนี้เพราะ เมื่อหาเงินได้เอง ย่อมสามารถจับจ่ายใช้สอยได้ตามอำเภอใจ ผิดกับเงินที่ พ่อแม่ให้ ซึ่งนอกจากจะให้อย่างจำกัดจำเขี่ยแล้ว ยังจะต้องถูกพ่อแม่ ตรวจสอบอย่างเข้มงวดกวดขันอีก