คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ : หน้า 302/397

២៨៨ คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ บ้านของเขาเป็นบ้านกัลยาณมิตร โดยความยินยอม พร้อมใจของมวล สมาชิกในบ้าน เป็น ๓ โดยวิธีนี้ จํานวนบ้านสมาชิกในชุมชนก็จะเริ่มขยายจาก ๑ เป็น ๒ หรือ ๔ หรือ ๕ ฯลฯ ขยายวงออกไปเรื่อยๆ สมาชิกในชุมชนนอกจากจะปฏิบัติธรรมในบ้านของตนเองแล้ว บางวันก็อาจจะรับเชิญไปปฏิบัติธรรมที่บ้านใกล้เคียงบ้าง หรือชักชวน เพื่อนบ้านมาปฏิบัติธรรมที่บ้านของตนบ้าง เป็นทำนองหมุนเวียนผลัด เปลี่ยนไปปฏิบัติธรรมตามบ้านกัลยาณมิตรต่างๆ โดยวิธีการนี้ สมาชิกในชุมชนก็จะมีความใกล้ชิดสนิทสนมกันมาก ขึ้น มีโอกาสสนทนาแลกเปลี่ยนทรรศนะ ประสบการณ์ทางโลกและทางธรรม ความรู้ความสามารถเฉพาะตน ข้อมูลข่าวสารกันบ่อยๆ ย่อมทำให้เกิด ความเข้าใจซึ่งกันและกันมากขึ้น เมื่อใครมีปัญหาเรื่องใด เพื่อนบ้านก็อาจ จะช่วยกันชี้แนะวิธีแก้ปัญหาให้ลุล่วงไปได้ นอกจากนี้ สมาชิกในชุมชนยังอาจจะช่วยกันคิดหาวิธีป้องกัน ปัญหาต่างๆ เช่นปัญหายาเสพติด ปัญหาเยาวชนมั่วสุมกัน ปัญหาเยาวชน หนีโรงเรียน เป็นต้น หรือเมื่อมีปัญหาเกิดขึ้นในชุมชนแล้ว สมาชิกก็อาจ ร่วมมือกันแก้ปัญหาให้ลุล่วงไปด้วยดี ซึ่งในบางกรณี อาจจะสามารถช่วย เยาวชน หรือแม้ผู้ใหญ่บางคนที่หลงกระทำความผิดเพราะรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ให้กลับตัวกลับใจเป็นคนดีด้วยรสพระธรรม โดยไม่ต้องกลายเป็นขี้คุก กลายเป็นคนหมดอนาคตไปตลอดชีวิต คนเลว มีพฤติกรรมทุจริต ผิดกฎหมาย ผิดศีลธรรม จะทำการ สิ่งใดก็ต้องแอบๆ ซ่อนๆ กระทำกันในที่มืดที่ลับ เพราะถ้าถูกจับได้ จะ ต้องถูกลงโทษทัณฑ์ ถ้าเป็นความผิดร้ายแรง ก็อาจถึงขั้นถูกประหารชีวิต แต่คนเลวก็ยังสามารถสร้างเครือข่ายกันได้อย่างกว้างขวาง ส่วนคนดี มีคุณสมบัติของกัลยาณมิตร สามารถประพฤติปฏิบัติ