การเผยแผ่ธรรมะและการพัฒนาสังคม : หน้า 265/397

บทที่ ๗) เพราะฉะนั้น เรื่องนี้ควรจะถูกนำมาใช้ให้เป็นประโยชน์ในการ เผยแผ่ธรรมะไปสู่ประชาชนในระดับที่สามารถเจาะลึก ถึงขั้นปลูกฝัง ลักษณะนิสัยของผู้คนได้อย่างเป็นรูปธรรม มิใช่เป็นเพียงการกระจายข่าว หรือข้อมูลธรรมะไปตามลมเท่านั้น ถ้าทุกฝ่ายได้ร่วมกันพิจารณาเรื่องนี้ ด้วยโยนิโสมนสิการ ก็เชื่อมั่นว่า ทิศเบื้องบนจะสามารถกระทำเรื่องนี้ได้ อย่างมีประสิทธิภาพสูง โดยไม่จําเป็นต้องมีพระธรรมกถึกเป็นจํานวน มากมายอะไรเลย ถ้าทิศเบื้องบนประสบความสําเร็จในการทำงานนี้ ก็เท่ากับว่า ได้ปลุกทิศเบื้องหน้าและเบื้องขวา ซึ่งมีบทบาทหน้าที่สำคัญในการสร้าง อริยวินัยให้แก่สังคมได้ตื่นขึ้นมาพัฒนาอริยวินัยของตนเอง พร้อมๆ กับ ปลูกฝังอริยวินัยให้แก่มวลสมาชิกในสังคมอย่างทั่วหน้ากัน ปฏิบัติการ ทั้งหมดดังกล่าวนี้ ย่อมสามารถป้องกันและแก้ไขมหาวิบัติในสังคมได้ อย่างมีประสิทธิผล และยั่งยืนต่อเนื่องกันไปถึงชั้นลูก หลาน เหลน ครบ วงจรแห่งสังสารวัฏ ๒๕๑