คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ : หน้า 192/397

คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ สำนึกรับผิดชอบต่อทิศ ๖ และต่อสิ่งแวดล้อมตามธรรมชาติ ก. บุตรขาดความสำนึกรับผิดชอบต่อทิศ ๖ คือ ขาด ปฏิสัมพันธ์อันดีกับทิศ 5 ซึ่งจะมีลักษณะนิสัย และแสดงพฤติกรรม ออกมาให้เห็น อย่างน้อย ๓ ประการ คือ ๑) ขาดความกตัญญูกตเวที บุตรที่ขาดความกตัญญูกตเวที คือ ไม่รู้จักบุญคุณของผู้มีพระคุณ แม้แต่บุญคุณของพ่อแม่ก็ไม่รู้จัก จัดเป็น มิจฉาทิฏฐิอย่างหนึ่ง ซึ่งมีผลร้ายต่อการอยู่ร่วมกันในครอบครัว และในสังคม บุตรบางคนนอกจากมองไม่เห็นพระคุณของพ่อแม่แล้ว ยังมี ความคิดแบบมิจฉาทิฏฐิว่า การเลี้ยงดูลูกให้เจริญเติบโต มีความสุข ให้ ได้รับการศึกษาอย่างดีตลอดจนมอบมรดกให้ลูก เป็นหน้าที่และความรับ ผิดชอบอย่างแท้จริงของพ่อแม่ ในฐานะที่เป็นผู้ก่อกำเนิดชีวิตของลูก ส่วนลูกจะตอบแทนบุญคุณของพ่อแม่หรือไม่ เป็นเรื่องความพอใจของ แต่ละบุคคล ความคิดเช่นนี้คือความคิดมิจฉาทิฏฐิโดยแท้ ในทางที่ถูกต้อง บุตรควรได้รับการอบรมสั่งสอนให้รู้ว่า พระคุณ อันยิ่งใหญ่และสูงสุดของพ่อแม่ที่มีต่อลูก คือ การให้รูปแบบที่เป็นคนแก่ ลูก การที่ลูกได้รูปแบบที่เป็นคน ย่อมเอื้อประโยชน์อย่างยิ่งต่อการสร้าง คุณความดีหรือสร้างบุญบารมี สัตวโลกใดๆ ก็ตาม ถ้าเกิดมามีรูปแบบ ร่างกายเป็นดิรัจฉานเสียแล้ว ย่อมหมดโอกาสในการสร้างบุญบารมี จะ สร้างได้ก็แต่บาปเท่านั้น ประตูสวรรค์และนิพพานสำหรับพวกเขาถูกปิดหมด เหลือแต่ประตูไปสู่ทุคติเท่านั้นที่เปิดคอยต้อนรับพวกเขาอยู่ตลอด ๒) มีนิสัยชอบว่าร้าย บุตรที่ไม่รู้จักบุญคุณคน ก็เพราะมอง ไม่เห็นคุณความดีของผู้อื่น ตรงกันข้ามเขามองเห็นแต่ข้อเสียของผู้อื่น ไม่เคยรู้สึกพอใจในการพูดการทำของผู้อื่น ตั้งหน้าแต่จะจับผิดผู้อื่น ยิ่ง กว่านั้นยังคิดว่าตนเองดีวิเศษเหนือกว่าใครๆ ในโลกนี้ ดังนั้นจึงคอยวิ