คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ : หน้า 62/397

คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ ๒. สิ่งแวดล้อมตามธรรมชาติ คนและสัตว์จะมีชีวิตอยู่ ในโลกนี้ได้ ก็เพราะมีแผ่นดินสำหรับปลูกที่อยู่อาศัย มีพื้นที่สำหรับปลูก พืชพันธุ์ธัญญาหาร มีอากาศสำหรับหายใจ มีน้ำสำหรับอุปโภคบริโภค ดังนั้น แผ่นดิน น้ำ อากาศ และพืชพันธุ์ไม้ต่างๆ จึงถือว่าเป็นสิ่ง แวดล้อมตาม ธรรมชาติ เพราะฉะนั้น การที่คนเราจะได้ประสบกับโลกียสุขอย่าง แท้จริง จะต้องอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ดีงามทั้ง ๒ ประเภท กล่าวอีกอย่าง หนึ่งก็คือ คนเราต้องเป็นผู้สามารถปิดป้องทิศ 5 ได้ และต้องไม่ทำลาย สิ่งแวดล้อมตามธรรมชาติ จึงชื่อว่าเป็น คนดี สามารถปฏิบัติเพื่อครองโลก ทั้งสองได้ ย่อมมีความสุข ความเจริญรุ่งเรืองในชีวิต เมื่อมีความเข้าใจคำศัพท์ต่างๆ ตรงกันแล้ว ก็ขอให้เราย้อน กลับไปพิจารณา พระธรรมเทศนาที่พระบรมศาสดาตรัสแสดงแก่สิงคาลกะนั้น จากพระธรรมเทศนาที่ยกมากล่าวไว้ตอนต้น จะเห็นได้ว่ามี ประเด็นสำคัญโดยสรุปคือ ๑. ฆราวาสผู้ชื่อว่า อริยสาวก หรือ อริยบุคคล ก็เพราะไม่ ทำบาปกรรม ๑๔ ประการโดยเด็ดขาดเป็นปรกตินิสัย อริยวินัย บาปกรรม ๑๔ ประการ ประกอบด้วย ๑) กรรมกิเลส ๔ ๒) บาปกรรมโดยเหตุ ๔ ๓) อบายมุข ๖ ๒. การละบาปกรรม ๑๔ ประการได้โดยเด็ดขาด ถือเป็น