ข้อความต้นฉบับในหน้า
บทที่ ๗)
สรุปปัญหาในทิศเบื้องหน้า
ปัญหาในทิศเบื้องหน้านี้อาจแบ่งได้เป็น ๒ ประเภท คือ
๑. ปัญหาที่สังคมเห็นชัดเจน คือ ปัญหาเยาวชน ปัญหาเยาวชน
ในบ้านเมืองเรา นับวันจะรุนแรงยิ่งขึ้นทุกที ในสมัยก่อน จะเป็นปัญหา
ในกลุ่มเยาวชนที่อายุเกิน ๑๕ ปี ขึ้นไปเป็นส่วนใหญ่ แต่ปัจจุบันนี้
ปัญหาเยาวชนแพร่ระบาดลงมาในกลุ่มอายุต่ำกว่า ๑๕ ปี คือในระดับ
กลุ่มนักเรียนชั้นประถม อย่างไรก็ตาม ปัญหาร้ายแรงของเยาวชนทุก
ระดับอายุในขณะนี้คือ ปัญหาติดยาเสพติด และการมีเพศสัมพันธ์ในวัย
อันไม่สมควร ตลอดจนความสำส่อนทางเพศ
๒. ปัญหาที่สังคมเห็นไม่ชัดเจน คือ ปัญหาพ่อแม่ จากธรรม
บรรยายทั้งหมด ท่านคงได้ประจักษ์แล้วว่า รากเหง้าของปัญหาเยาวชน
คือปัญหาความบกพร่องของพ่อแม่ เพราะพ่อแม่ขาดอริยวินัยไม่ทำหน้าที่
ของตนๆ ให้สมบูรณ์ จึงเป็นเหตุให้ลูกขาดความสำนึกรับผิดชอบทั้ง ๔
ประการดังกล่าวแล้ว
๔
ดังนั้น ขอให้ทุกท่านจึงรับรู้และเข้าใจให้ถูกต้องว่า ปัญหา
เยาวชนเริ่มต้นเกิดจากบ้าน และส่งผลให้เกิดปัญหาสังคมต่อไปทุกๆ ด้าน
คนโดยทั่วไปมองไม่เห็นในเรื่องนี้ แต่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเห็นชัดเจน
จึงทรงชี้ให้เห็น โดยทรงยกเอาพ่อแม่ไว้ในทิศเบื้องหน้า อริยวินัยหรือ
หน้าที่ที่ทรงกำหนดไว้ในทิศเบื้องหน้านั้นมีนัยที่ทรงแสดงให้รู้ว่า คนที่ยังไม่
รู้จักหน้าที่ของพ่อแม่อย่างถูกต้องตรงตามพุทธประสงค์ คือคนที่ยังไม่
พร้อมที่จะแต่งงานและมีบุตร เพราะถ้าแต่งงานและมีบุตรแล้ว จะเป็นผู้
ที่มีส่วนสร้างความวิบัติให้เกิดขึ้นในสังคมทันที