ข้อความต้นฉบับในหน้า
บทที่ ๕
เป็นที่พึ่ง รักษาศีล ๕ และตั้งอยู่ในกุศลกรรมบถ ๑๐
๒
๓) กล้าให้ฟังในสิ่งที่ไม่เคยฟัง คือ ให้เพื่อนฟังธรรมที่ละเอียด
ลึกซึ้งที่ยังไม่เคยฟัง เพื่อเพิ่มพูนปัญญา
๔) กล้าบอกทางสวรรค์ให้ คือแนะนำให้ทำกรรมดี ซึ่งจะนำ
ไปบังเกิดในสุคติโลกสวรรค์
พฤติกรรมทั้ง ๔ อย่างนี้ ล้วนแสดงถึงความกล้ารับผิดชอบที่
มิตรแท้มีต่อเพื่อน
๔. พฤติกรรมของมิตรมีความรักใคร่ ๔ ประการ
๑) เมื่อเพื่อนทุกข์ ก็ทุกข์ด้วย ไม่ว่าทรัพย์สินบริวาร หรือตัว
เพื่อนเองประสบปัญหาเดือดร้อน มิตรแท้ก็พลอยเป็นทุกข์ไปด้วย
๒) เมื่อเพื่อนสุขก็สุขด้วย มีความยินดีอย่างจริงใจในความ ๑๑๕
สำเร็จของเพื่อน แม้ว่าเพื่อนจะได้ดิบได้ดีแซงหน้าตน ก็ไม่คิดอิจฉาริษยา
๓) กล้าห้ามปราม หรือโต้เถียงคัดค้านผู้ที่กล่าวโทษ หรือนินทา
เพื่อน
๔) กล้าให้คำรับรองสนับสนุนคนที่สรรเสริญเพื่อน ว่าเพื่อน
เป็นคนดีจริงตามที่เขาพูด
พฤติกรรมทั้ง ๔ อย่างนี้ ย่อมแสดงถึงน้ำใจของมิตรแท้ ที่รัก
เพื่อน และมีความกล้ารับผิดชอบต่อเพื่อนอย่างจริงใจ
พฤติกรรมอันดีงามของมิตรแท้ ๔ ประเภท ประเภทละ ๔
ประการ เมื่อรวมกันก็จะได้พฤติกรรมอันดีงามของมิตรแท้ ๑๖ ประการ
ซึ่งในที่นี้จะขอเรียกว่า “ตะแกรงกายสิทธิ์ร่อนหามิตรแท้”
๒ ตรงข้ามกับ อกุศลกรรมบถ ๑๐