คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ : หน้า 80/397

คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ ประเทศไทยของเราเท่าที่ผ่านมา ที่ต้องประสบปัญหาวิกฤต เศรษฐกิจและสังคม ตลอดจนความเดือดร้อนต่างๆ จนแผ่นดินจะลุกเป็น ไฟอยู่ในขณะนี้ ก็เพราะเราปล่อยให้คนใจแคบมาดำรงตำแหน่งใหญ่ ทั้ง ตำแหน่งข้าราชการประจำและข้าราชการการเมือง พวกเขาจึงบริหารบ้าน เมืองกันด้วยความใจแคบ ใจหยาบ มักง่าย เห็นแก่ตัวยิ่งกว่าส่วนรวม เพราะมีใจลำเอียง ไม่เฉพาะแต่ในหมู่ฆราวาสเท่านั้น แม้ในวงการสงฆ์ก็เช่น เดียวกัน ถ้าพระสังฆาธิการระดับบริหารมีใจแคบกว่าตำแหน่งที่ตนรับผิดชอบ เช่น เจ้าคณะจังหวัดที่มีใจกว้างระดับวัดหรือตำบล ก็ย่อมจะคิดถึงแต่ ประโยชน์ของวัดตนหรือวัดในตำบลของตน มองประโยชน์ของวัดอื่นๆ ในจังหวัดไม่ออก นี่คือพิษภัยของอคติ ประเทศชาติขาดคนใจกว้าง สิ่งที่ประเทศชาติต้องการอย่างยิ่งในขณะนี้ก็คือ ก็คือ คน “ใจกว้าง” สิ่งที่เรากำลังประสบปัญหาขาดแคลนอย่างวิกฤตก็คือ คนใจกว้างที่มองเห็น ทั้งประโยชน์ส่วนตนและส่วนรวม เข้ามาช่วยกันบริหารชาติบ้านเมือง ทุกวันนี้ประเทศไทยมีคนที่ได้รับการศึกษาสูงๆ มากมาย คน จบการศึกษาระดับปริญญาเอกทั้งในและนอกประเทศก็มีเป็นจำนวนมาก ขนาดแทบว่าจะเดินชนกันตายทีเดียว แต่น่าเสียดาย นักวิชาการทุกๆ ระดับปริญญาที่มีความเป็นเลิศทางวิชาการของไทยเรา ส่วนใหญ่ล้วนแต่ “ใจแคบ” เพ่งเล็งแต่ประโยชน์ส่วนตนเป็นใหญ่ จึงมองข้ามประโยชน์ส่วน รวมไปเสีย อาจจะมองเห็นประโยชน์ของผู้อื่นบ้าง ก็มีขอบเขตเฉพาะ พรรคพวกของตน มองไม่เห็นประโยชน์ของชาติบ้านเมือง อาจจะมีคนใจ กว้างอยู่บ้าง แต่ก็มีจำนวนน้อยเกินกว่าจะต้านพลังคนใจแคบ บ้านเมือง