การปลูกฝังอริยวินัยผ่านการแบ่งบุคคล : หน้า 277/397

บทที่ ๘ วัตถุประสงค์ของการแบ่งบุคคลที่แวดล้อมตัวเราออกเป็นทิศ 5 ก็ เพื่อใช้เป็นเครื่องมือหรือแนวทางในการปลูกฝังอริยวินัย เพื่อให้เกิด คุณสมบัติทั้ง ๓ ประเภทดังกล่าว แก่ทั้งผู้ที่เป็นศูนย์กลาง และทิศ 5 ไปพร้อมๆ กัน โดยทรงกำหนดหน้าที่ให้ผู้ที่เป็นศูนย์กลางต้องปฏิบัติต่อ ทิศ 5 ขณะเดียวกันก็ทรงกำหนดหน้าที่ให้ทิศ 5 ต้องปฏิบัติต่อผู้ที่เป็น ศูนย์กลาง เกิดเป็นปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้ที่เป็นศูนย์กลางกับทิศ 5 ถ้าทุกๆ ฝ่ายต่างปฏิบัติหน้าที่ของตนอย่างครบถ้วนบริบูรณ์ ปฏิสัมพันธ์ระหว่างกัน ย่อมดำเนินไปอย่างราบรื่น ไม่มีปัญหาขัดแย้งก็จะ ทำให้ทุกฝ่ายมีความสุข และความเจริญ ซึ่งในที่สุดสังคมก็จะได้รับอานิสงส์ บ AL นดวย แหล่งสำคัญในการปลูกฝังอริยวินัย ทิศที่มีบทบาทและอิทธิพลมากที่สุด ต่อชีวิตเยาว์วัยของคนเรา ก็ คือ ทิศเบื้องหน้า เพราะนอกจากจะเป็นผู้หล่อหลอมให้เกิดกายแล้ว ยัง เป็นผู้หล่อหลอม วาจา และใจหรือความคิด ซึ่งจะเกิดเป็นคุณสมบัติ ลักษณะนิสัย และพฤติกรรมของคนเราอีกด้วย คนเราจะมีรูปร่างแข็งแรง หน้าตาสวยงาม หล่อเหลา หรือขี้ริ้วขี้เหร่ ย่อมขึ้นอยู่กับรูปร่างหน้าตาของพ่อแม่เป็นประมาณ จะมีนิสัยดีหรือเลวก็ ย่อมขึ้นอยู่กับนิสัยของพ่อแม่อีกนั่นแหละ ด้วยเหตุนี้จึงมีสำนวนโบราณว่า "ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น” มีลูกจำนวนน้อยนักที่เป็นประเภท "ผ่าเหล่าผ่ากอ ๒๖๓