บทวิเคราะห์มิตรภาพที่แท้จริง : หน้า 385/397

ภาคผนวก ©). เป็นเพื่อนที่ชักนำาให้หมกมุ่นในการเสพของมึนเมา คือ สุราและเมรัยอันเป็นเหตุแห่งความประมาท ๒. เป็นเพื่อนที่ชักนำให้หมกมุ่นในการเที่ยวไปตามตรอก ซอกซอย ในเวลากลางคืน ๓. เป็นเพื่อนที่ชักนำในการเที่ยวดูมหรสพ ๔. เป็นเพื่อนที่ชักนำให้หมกมุ่นการเล่นการพนันอันเป็นเหตุ แห่งความประมาท คหบดีบุตร คนที่เป็นเพื่อนชักนำในทางเสื่อม พึงทราบว่า ไม่ใช่มิตรแท้ เป็นมิตรเทียม โดยเหตุ ๔ ประการนี้แล [๒๕๙] พระผู้มีพระภาคผู้สุคตศาสดา ครั้นตรัสเวยยากรณ- ๓๓๑ A ภาษิตนี้แล้ว จึงได้ตรัสคาถาประพันธ์ต่อไปอีกว่า “บุคคลที่ไม่ใช่มิตรแท้ ๔ จำพวกนี้ คือ (๑) มิตรที่ถือเอาแต่ประโยชน์จากผู้อื่นอย่างเดียว (๒) มิตรดีแต่พูด (๓) มิตรพูดประจบ (๔) มิตรชักนำในทางเสื่อม บัณฑิตรู้อย่างนี้แล้ว พึงเว้นเสียให้ห่างไกล เหมือนคนเว้น ทางมีภัยเฉพาะหน้าเสียฉะนั้น”