ความรับผิดชอบและศีลธรรมในนักเรียน : หน้า 199/397

บทที่ ๗ ประโยชน์มากกว่าผู้อื่น ทั้งๆ ที่ควรจะได้รับน้อยกว่าเป็นต้น ตลอดจน ชอบใช้วาจาให้แตกแยก ๓) ทำลายล้างคู่แข่ง ด้วยอำนาจมิจฉาทิฏฐิที่มีใจลำเอียง เมื่อ เข้าไปสู่วงการใด เด็กนักเรียนประเภทนี้ ก็คิดแค่ว่าตนและ (หรือ) พรรคพวกของตนจะต้องเป็นผู้ชนะเสมอในทุกๆ เรื่อง จึงพยายามหาวิธี ชั่วร้ายต่างๆ มาทำลายล้างคู่แข่ง ราวกับจะให้ราบเป็นหน้ากลองทีเดียว ๓. ศิษย์ขาดความสำนึกรับผิดชอบต่อศีลธรรมทางเศรษฐกิจ ถ้าครูอาจารย์ขาดอริยวินัย ไม่ปฏิบัติหน้าที่ของตนๆ ให้สมบูรณ์ ผลเสียที่จะเกิดเป็นประการที่ ๓ คือ ศิษย์ทั้งหลายจะไม่มีความสำนึกรับ ผิดชอบต่อศีลธรรมทางเศรษฐกิจ ด้วยการเกี่ยวข้องพัวพันกับอบายมุขต่างๆ ๑๘๕ ซึ่งจะเกิดเป็นลักษณะนิสัย และแสดงพฤติกรรมออกมาให้เห็นได้อย่างน้อย ๓ ประการ คือ ๑) มีปัญหาขาดแคลนเงินอยู่เสมอ เด็กนักเรียนที่เข้าไปพัวพัน เกี่ยวข้องกับอบายมุข จำเป็นจะต้องใช้จ่ายเงินเกินงบประมาณของตน ทำให้เบี้ยเลี้ยงที่ตนได้จากผู้ปกครอง ไม่พอจับจ่ายใช้สอย แทนที่จะสำนึกผิด และหยุดการกระทำอันไม่ถูกไม่ต้องของตนเสีย ความคิดมิจฉาทิฏฐิจะ ผลักดันให้เด็กนักเรียนเหล่านั้นหาทางแก้ปัญหา ซึ่งจะก่อให้เกิดปัญหา ใหม่นานาชนิดต่อไปอีก เช่น คิดหยิบยืมเงินจากเพื่อนฝูง ซึ่งเป็นการก่อ หนี้สิน คิดหารายได้จากการพนัน จากการค้ายาเสพติด จากการลักขโมย หรือถ้าเป็นนักเรียนหญิง ก็อาจคิดหารายได้จากการเป็นโสเภณี เป็นต้น ๒) ปลิ้นปลอกหลอกหลอน เพราะเหตุที่เงินรายจ่ายมากกว่า รายรับประจำ บวกกับต้องหาเงินใช้หนี้สิน ตลอดถึงการเตรียมเงินไว้