ข้อความต้นฉบับในหน้า
บทที่ ๗)
อย่างไรก็ตาม ถ้าครูอาจารย์ได้อบรมสั่งสอนและร่วมกิจกรรม
กับนักเรียนของตนอยู่เสมอ ชี้ให้เห็นประโยชน์และความจำเป็นในการช่วย
กันดูแลรักษาความสะอาดของสถานศึกษา ตอกย้ำให้ศิษย์เกิดความรู้
ความเข้าใจว่าเป็นหน้าที่และความรับผิดชอบของนักเรียนและครูทุกคน
ในการดูแลรักษาความสะอาดเรียบร้อยของอาคารสถานที่ภายในโรงเรียน
ตลอดจนสถานที่สาธารณะ และสิ่งแวดล้อมตามธรรมชาติ เด็กนักเรียน
เหล่านั้นก็จะเกิดความคิดที่จะช่วยกันดูแลรักษาและทำความสะอาดสถาน
ศึกษาของตน ด้วยความเต็มใจ โดยไม่มีการกล่าวคัดค้านโจมตี
๓) ทําให้สถานที่สกปรก เพราะเหตุที่ไม่มีความรู้ความเข้าใจถึง
ประโยชน์ และความจําเป็นในเรื่องการดูแลรักษาสิ่งแวดล้อม ประกอบ
กับการไม่รู้หน้าที่และความรับผิดชอบที่ตนพึงมีต่อการดูแลรักษาความ
สะอาดของสถานศึกษา เด็กนักเรียนเหล่านั้น นอกจากไม่คิดช่วยกัน
ทำความสะอาดแล้ว ยังจะทำให้สถานศึกษาสกปรกเลอะเทอะ ด้วยการทิ้ง
ขยะมูลฝอยไม่ถูกที่ถูกทางบ้าง ขีดเขียนรูปหรือถ้อยคำหยาบคายตามฝา
ผนังห้องเรียนบ้าง ห้องน้ำบ้าง นอกจากนี้ก็อาจทำลายโต๊ะเก้าอี้ ตลอดจน
สิ่งของเครื่องใช้ต่างๆ ในสถานศึกษาให้เสียหาย เพราะอารมณ์คึกคะนอง
หรือเพราะมีเรื่องบันดาลโทสะเกิดขึ้นบ้าง
เด็กเหล่านี้เมื่อเติบโตเป็นผู้ใหญ่ ก็อาจจะเป็นคนชอบทำลาย
สิ่งแวดล้อมเมื่อเกิดบันดาลโทสะ หรือหาประโยชน์ใส่ตนด้วยการทำลาย
สิ่งแวดล้อมตามธรรมชาติ โดยไม่รู้สึกผิด