คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ หน้า 164
หน้าที่ 164 / 397

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้กล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับมิตรสหาย โดยระบุถึงหน้าที่ความรับผิดชอบที่ควรมีต่อกัน เช่น การแบ่งปันสิ่งของ การใช้ถ้อยคำที่รักใคร่ ช่วยเหลือเพื่อน และการทำตัวให้สม่ำเสมอ เพื่อสร้างมิตรภาพที่มีคุณค่าต่อกัน ในการเป็นมิตรแท้จะต้องมีน้ำใจและความเห็นใจต่อกัน เพื่อให้โลกนี้มีความสุขขึ้น

หัวข้อประเด็น

-มิตรภาพ
-ความรับผิดชอบ
-อริยวินัย
-การช่วยเหลือ
-การสื่อสารที่ดี

ข้อความต้นฉบับในหน้า

คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ 2 ๔. ทิศเบื้องซ้าย เพื่อนร่วมกระบอกจอกจาน (อาจจะเป็นมิตรเทียมหรือมิตรแท้ ก็ได้) กลุ่มที่ ๔ มีความสัมพันธ์กับเราในฐานะผู้ร่วมงาน ร่วมอาชีพ คุ้นเคย รักใคร่นับถือกัน คือเป็นมิตรสหาย สมมุติชื่อว่าทิศเบื้องซ้าย เพราะช่วย คุ้มครองป้องกันให้เรามีความสุข เป็นที่พึ่งเมื่อมีทุกข์ หน้าที่รับผิดชอบของตัวเราต่อมิตรสหาย พระพุทธองค์ทรงกำหนดเป็นอริยวินัย หรือหน้าที่ของตัวเราเอง ๑๕๐ ที่ต้องปฏิบัติ เพื่อแสดงความรับผิดชอบต่อมิตรสหายและผู้ร่วมงานร่วม อาชีพ ไว้เป็นตัวอย่าง ๕ ประการ คือ ๑. ให้ปันสิ่งของ คนมีสัมมาทิฏฐิ เห็นใจในความขาดแคลน และทุกข์ยากของผู้อื่น ย่อมมีน้ำใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ต่อเพื่อน อีกทั้งเพื่อ เป็นการผูกไมตรีไว้ได้ด้วย ๒. กล่าววาจาเป็นที่รัก เพราะละกรรมกิเลสได้ และมีน้ำใจเป็น กัลยาณมิตร จึงพูดจาด้วยถ้อยคำไพเราะและจริงใจ ๓. ช่วยเหลือประโยชน์ของเพื่อน เพราะมีคุณสมบัติของมิตรแท้ จึงมีนํ้าใจอุปการะเพื่อน ๔. วางตนสม่ำเสมอ หมายความว่า เป็นคนเสมอต้นเสมอ ปลาย เคยปฏิบัติต่อเพื่อนอย่างไรก็ไม่เปลี่ยนแปลง แม้ตนจะได้ดิบได้ดี มียศถาบรรดาศักดิ์สูงกว่าเพื่อนก็ตาม จะทำเช่นนี้ได้ก็เพราะมีน้ำใจของมิตรแท้
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More