โทษของอบายมุขที่เกิดแก่ตนเอง : หน้า 99/397

บทที่ ๓ ท ได้ชัดเจน ต่อไปก็จะเข้าใจทะลุปรุโปร่งได้เอง ทรงชี้โทษอบายมุข ๖ เฉพาะที่เกิดแก่ตนเอง มีสิ่งที่น่าสังเกตอีกอย่างหนึ่งว่า ในการชี้โทษของอบายมุขแต่ ละอย่าง ๆ นั้น พระพุทธองค์ทรงชี้โทษที่เกิดแก่ตนเองเป็นหลัก มิได้กล่าว ถึงโทษที่เกิดแก่สังคม ทั้งนี้น่าจะเป็นเพราะทรงมีวัตถุประสงค์จะให้แต่ละคน ได้ตระหนักถึงโทษภัยร้ายแรงของอบายมุขต่างๆ อย่างแท้จริง ถึงขั้น สามารถแก้ไขหรือป้องกันตนเองไม่ให้เข้าไปคลุกคลีเกลือกกลั้วกับ ๘๕ อบายมุขอย่างเด็ดขาด เมื่อสามารถปกป้องรักษาตนเองให้ประพฤติปฏิบัติ อยู่ในกรอบวินัย นานๆ ไป มีใจละเอียดอ่อนยิ่งขึ้น ก็ย่อมเกิดปัญญา มองเห็นโทษภัยของอบายมุขแต่ละอย่าง ที่จะเกิดขึ้นแก่สังคมได้เอง ๑. โทษของการเสพน้ำเมา ในขั้นต้น พระพุทธองค์ได้ทรงชี้ให้เห็นโทษของการเสพสุรา ตลอดถึงสิ่งเสพติด ทั้งหลายไว้ 5 ประการ คือ ๑) ทำให้เสียทรัพย์ทันตาเห็น ๒) ทำให้เสียอารมณ์ จึงทำให้ก่อการทะเลาะวิวาท ๓) ทําให้เสียสุขภาพ เพราะเป็นบ่อเกิดของโรคภัยไข้เจ็บมากมาย