ข้อความต้นฉบับในหน้า
บทที่ ๗
การป้องกันและการแก้ไขมหาวิบัติในสังคม
ก่อนที่จะคิดป้องกันและแก้ไขมหาวิบัติในสังคม จำเป็นอย่างยิ่ง
ที่เราจะต้องรู้ถึงสาเหตุรากเหง้าที่แท้จริงของปัญหา จากธรรมบรรยายที่
ผ่านมาแล้วทั้งหมด ท่านคงจะได้เห็นชัดเจนแล้วว่า ปัญหาหรือความวิบัติ
ต่างๆ ที่เกิดขึ้นในสังคมไทยขณะนี้ต่อเนื่องกันเป็นลูกโซ่ โดยมีจุดเริ่มต้น
อยู่ที่ครอบครัวและพ่อแม่ อย่าหลงไปมองที่จุดอื่น เพราะถ้าจับต้นเหตุไม่
ถูกแล้วจะแก้ปัญหาไม่สําเร็จ
ถ้าถามว่าการพัฒนาคนให้เป็นคนดีนั้นควรจะเริ่มต้นอย่างไร?
ตอบได้ว่า การพัฒนาคือการปลูกฝังอบรมลักษณะนิสัย เพื่อให้คนเป็นคนดี
มีอริยวินัยนั้น จําเป็นจะต้องเริ่มกระทำกันตั้งแต่ทารกลืมตามาดูโลกทีเดียว
ผู้เป็นพ่อแม่นั่นเองที่มีบทบาทสำคัญที่สุด ในการทำหน้าที่ฝึกอบรม หรือ
เป็นครูชุดแรกของลูก ด้วยเหตุนี้พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงจัดพ่อแม่ให้เป็น
ทิศที่ ๑ หรือทิศเบื้องหน้า
ในด้านร่างกายนั้น แพทย์จะมีการให้วัคซีนและยามากมายหลาย
อย่างแก่ทารก เพื่อสร้างภูมิคุ้มกันโรคพยาธิต่างๆ ให้ทารก มีร่างกาย
สมบูรณ์แข็งแรงไม่เจ็บไข้ ซึ่งวัคซีนบางอย่างก็สามารถสร้างภูมิคุ้มกันได้
ตลอดชีวิตทีเดียว
ในด้านจิตใจก็เช่นกัน ไม่ว่าพ่อแม่จะเอาใจใส่ประคบประหงม
เลี้ยงดู ปลูกฝังอบรมลูกอย่างพิถีพิถันเพียงใดก็ตาม แต่สิ่งที่ขาดไม่ได้
เด็ดขาดก็คือ ต้องสร้างภูมิคุ้มกันด้านจิตใจให้แก่ลูก เพื่อให้เขามีจิตใจเข้มแข็ง
ทรหดอดทน มีภูมิต่อต้านโรคกิเลสได้อย่างมีประสิทธิภาพ ไม่มีเสื่อม
ถอยตลอดชีวิต วัคซีนหรือสิ่งที่จะสร้างภูมิคุ้มกันจิตใจที่สำคัญที่สุดก็คือ
หิริโอตตัปปะ และสัมมาทิฏฐิ
២៤៧