ปัญหาของลูกจ้างในสังคมไทย : หน้า 238/397

๒๒๔ คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ ๒) มีวจีทุจริต การเสพสุรายาเมา จะเป็นปัญหาของลูกจ้างส่วน มาก โดยเฉพาะลูกจ้างที่เป็นชาย การเสพสิ่งเสพติดจนเมามาย ย่อมขาด สติควบคุมตนเอง ครั้นเมื่อรู้สึกไม่พอใจใครหรือสิ่งใด ก็จะด่าทออย่าง หยาบคาย ซึ่งจะนำไปสู่การทะเลาะวิวาทกันอย่างรุนแรงต่อไป อนึ่ง การเสพสุรายาเมาเป็นประจำ นอกจากจะบั่นทอน สุขภาพและสติปัญญาให้กลายเป็นคนปัญญาอ่อนในชาตินี้แล้ว ยังจะนำ ไปสู่ปัญหาหนี้สิน จนกระทั่งถึงปัญหาอาชญากรรมอีกด้วย การกู้หนี้ยืมสินนับว่าเป็นปัญหาใหญ่อีกปัญหาหนึ่งของลูกจ้าง ทั้งฝ่ายชายและหญิง ดังนั้นการโกหก การผิดคำพูด ตลอดจนการว่าร้าย ด้วยถ้อยคำหยาบคาย จึงเป็นกลยุทธที่บรรดาลูกหนี้นิยมใช้เพื่อประวิงเวลา เพื่อผัดผ่อนการจ่ายดอกเบี้ย หรือการใช้หนี้แก่เจ้าหนี้ ด้วยเหตุนี้บรรดา ลูกจ้างที่มีหนี้สินรุงรัง จึงติดนิสัยโกหกปลิ้นปล้อน ผิดสัญญา นินทาว่า ร้าย ท้าตีท้าต่อย ชวนทะเลาะวิวาทอยู่เป็นนิจ เพื่อแก้ปัญหาเฉพาะหน้า ทำให้สถานภาพของทิศเบื้องล่างซึ่งต่ำอยู่แล้วตกต่ำลงอีก โดยเฉพาะอย่าง ยิ่งในด้านจิตใจ ๓) จมอยู่ในอบายมุข การพนันดูเหมือนจะเป็นวิธียอดนิยม สำหรับใช้แก้ปัญหาหนี้สินของบรรดาลูกจ้างและผู้มีรายได้น้อยในสังคมทั่วไป เพราะเป็นวิธีหาเงินก้อนได้อย่างรวดเร็ว และลงทุนน้อย สำหรับผู้เล่น ชนะซึ่งถือกันว่าเป็นเรื่องของโชค เพราะฉะนั้นบรรดาลูกจ้างจึงนิยมเสี่ยง โชคกันอยู่ทุกวี่ทุกวัน ส่วนผู้ที่เล่นแพ้ก็ยอมรับว่าวันนี้ตนเองโชคไม่ดี พรุ่งนี้อาจจะมีโชคบ้าง ดังนั้นจึงต้องเสี่ยงโชคอยู่ตลอด ถ้าวันใดรวยก็จะ ได้ฉลองกันด้วยอบายมุขอีกนั่นแหละ สภาพการณ์เช่นนี้จึงเป็นโอกาสของ เหล่านายทุนที่จะวางกลยุทธ เพื่อรีดนาทาเร้นเอากับผู้คนที่มีภูมิคุ้มกัน ด้านจิตใจต่ำ ซึ่งส่วนมากก็เป็นผู้คนในทิศเบื้องล่างและผู้มีรายได้น้อย