ความสำคัญของความเคารพและหิริโอตตัปปะในสังคม : หน้า 255/397

บทที่ ๗ ขาดความเคารพพระรัตนตรัย ผู้ที่ขาดความเคารพพระ รัตนตรัยย่อมขาดหิริโอตตัปปะ จึงทำกรรมชั่วได้ทุกอย่างเมื่อมีโอกาส ขาดความเคารพพ่อแม่ ทั้งนี้เพราะพ่อแม่เองก็มีอวิชชา คือไม่รู้ซึ้งถึงคุณค่าและความสำคัญของความเคารพ อีกทั้งตนเองก็ไม่เคย มีความเคารพนับถือใครๆ หรือธรรมใดๆ จึงสอนลูกไม่เป็น ลูกหลานใน ตระกูลจึงขาดความกตัญญูกตเวที ไม่ช้าไม่นานตระกูลก็จะล่มสลายไปเอง ขาดความเคารพครูอาจารย์ ศิษย์ที่ขาดความเคารพนับถือ ครูอาจารย์ อาจเป็นเพราะครูอาจารย์เป็นมิจฉาทิฏฐิ ไม่รู้จักสอนศิษย์ให้มี ความเคารพ หรือตัวครูอาจารย์เองมีพฤติกรรมน่ารังเกียจศิษย์จึงไม่ให้ ความเคารพนับถือ พฤติกรรมเหล่านี้ล้วนเป็นเหตุให้สรรพวิทยาการต่างๆ อันทรงคุณค่าอันตรธานหายไปจากโลก - ขาดความเคารพบุคคลรอบข้าง บุคคลที่ไม่ตระหนักถึง ความดีของผู้อื่น ก็เพราะคิดว่าตนเองมีความสามารถสูงกว่า มีฐานะดีกว่า หรือมีอำนาจเหนือกว่าผู้อื่น โดยสรุปก็คือ คิดว่าตนเองดีวิเศษกว่าผู้อื่น ด้วยประการทั้งปวง ความคิดมิจฉาทิฏฐิเช่นนี้ ย่อมแสดงออกมาเป็น พฤติกรรมที่เลวร้ายทางกายและวาจา ซึ่งในที่สุดก็จะนำอันตรายนานัปการ มาสู่ทั้งตนเองและสังคมโดยรวม ถ้าผู้คนในสังคมต่างขาดความเคารพเสียแล้ว สังคมก็จะมี ปัญหาเลวร้ายต่างๆ เกิดขึ้นตลอดเวลา จนหาความสงบสุขไม่ได้เลย ๒) มีวจีทุจริต คนมิจฉาทิฏฐิ คิดว่าตนเองวิเศษกว่าผู้อื่น ย่อม จะอวดวิเศษด้วยวาจายกตนข่มท่านบ้าง ลบหลู่ดูถูกเหยียดหยามเยาะเย้ย ถากถางผู้อื่นบ้าง หรือมิฉะนั้นก็ท้าทาย ท้าตีท้าต่อยด้วยถ้อยคำระคายหูบ้าง หรือบางครั้งก็อาจหลอกลวงผู้คนเพื่อหาผลประโยชน์ใส่ตนบ้าง นอกจากนี้บางคนอาจกล่าวแสดงความสงสัยเกี่ยวกับพระ รัตนตรัย หรือคุณของพระรัตนตรัย ซึ่งอาจเป็นเหตุให้คนปัญญาน้อย ๒๔๑