บทบาทของครูในยุคการศึกษาใหม่ : หน้า 307/397

บทที่ ๘ สิ่งสำคัญที่ครูอาจารย์ในปัจจุบัน ต้องตระหนักให้มากก็คือ ตัว ครูเองควรมีความรู้ทางธรรมมากพอที่จะสามารถป้อนข้อมูลที่ถูกต้อง เหมาะสมแก่วัยและความรู้พื้นฐานของผู้เรียน โดยเฉพาะอย่างยิ่งครู อาจารย์ที่มีหน้าที่รับผิดชอบวิชาพระพุทธศาสนา นอกจากจะสามารถจดจำ ลำดับของการจำแนกรายละเอียด ของธรรมะแต่ละหัวข้อได้อย่างแม่นยำ ไม่สับสน และสามารถอธิบายขยายความแต่ละประเด็นได้อย่างถูกต้อง คล่องแคล่วแล้ว ยังจะต้องสามารถสรุปประเด็นการอภิปรายหรือการรายงาน ของผู้เรียนได้อย่างชัดเจน ด้วยความมั่นใจในความถูกต้องทุกครั้ง ถ้า ผู้อภิปรายหรือผู้รายงานเกิดความเข้าใจผิดในประเด็นใด ก็ต้องสามารถ แก้ไขให้ถูกต้องอย่างทันท่วงที อนึ่ง เนื่องจากการเรียนการสอนตาม พ.ร.บ.ใหม่ เน้นการเรียนรู้ ในลักษณะ “การบูรณาการ” เพราะฉะนั้นครูอาจารย์ที่สอนวิชาการต่างๆ ทาง โลกที่มีความรู้ทางธรรมดีพอสมควร ย่อมจะสามารถนำความรู้ทางธรรม เข้าไปบูรณาการกับวิชาการที่ตนสอนอยู่เป็นประจำ เพื่อให้ผู้เรียนสามารถ นำไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันได้ ซึ่งจะเป็นอีกวิถีทางหนึ่งในการปลูก ฝังหรือการพัฒนาลักษณะนิสัยที่ดีของผู้เรียน นอกเหนือจากการสอนของ อาจารย์ประจําวิชาพระพุทธศาสนา และการปฏิบัติกิจกรรมในบ้านกัลยาณมิตร พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเห็นว่า ครูอาจารย์มีความสําคัญต่อการ อบรมบ่มนิสัย หรือลิขิตชะตาชีวิตของเยาวชน รองจากพ่อแม่ผู้ปกครอง จึงกำหนดให้ครูอาจารย์เป็นทิศเบื้องขวา เพื่อทำหน้าที่ส่งเสริมสนับสนุน พ่อแม่ผู้ปกครองอีกต่อหนึ่ง เด็กที่ได้รับการอบรมบ่มนิสัยจากทิศเบื้องหน้า และเบื้องขวาเป็นอย่างดี ก็ย่อมจะตั้งมั่นอยู่ในความดียิ่งขึ้น และอาจจะ ตั้งอยู่ในความดีได้ตลอดชีวิต สำหรับเด็กประเภทที่ขาดการอบรมบ่มนิสัยจากครอบครัว ซึ่งอาจ เป็นเพราะไม่มีทิศเบื้องหน้า หรือเพราะทิศเบื้องหน้าขาดอริยวินัย ถ้าได้ ๒๕๓