ข้อความต้นฉบับในหน้า
๓๐๒
คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์
วัดกัลยาณมิตร
วัตถุประสงค์ของวัดกัลยาณมิตร
ในหมู่ชาวพุทธไทย ตั้งแต่ครั้งโบราณกาลมา ย่อมเป็นที่รู้และ
เข้าใจกันดีว่า วัดคือสถาบันการอบรมสั่งสอนศีลธรรม และคุณธรรมให้
แก่พุทธศาสนิกทั้งมวล หรือกล่าวให้เข้าใจง่ายก็คือ วัดเป็นโรงเรียนสอน
ความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์แบบให้แก่ผู้คนในบ้านเมืองเรา ชาวพุทธไทย
สมัยก่อนจำนวนมากที่ประสบความสำเร็จในชีวิต มีอาชีพมั่นคง มีหน้าที่
การงานใหญ่โต มีชื่อเสียงเกียรติคุณสูงส่งในสังคม ก็เพราะได้วัดเป็นทั้ง
บ้านพักพิงและสถาบันการศึกษา แต่ในปัจจุบันนี้ บทบาทของวัดและ
พระภิกษุสงฆ์เปลี่ยนแปลงไปในเชิงด้อยความสําคัญลง ทั้งนี้เนื่องมาจาก
เหตุปัจจัยหลายอย่าง ซึ่งจะไม่ขอกล่าวในที่นี้
เพราะเหตุที่วัดในปัจจุบัน ขาดบทบาทสำคัญในการฝึกอบรมบ่ม
นิสัยประชาชน สังคมจึงเต็มไปด้วยเครือข่ายของคนเทียมมิตร ซึ่งล้วนแต่
ก่อปัญหาวิกฤตทั้งด้านสังคมและเศรษฐกิจ ดังที่เห็นกันอยู่ ดังนั้นจึง
จ่าเป็นที่ทุกฝ่ายในชาติบ้านเมืองจะต้องปรับพฤติกรรมเสียใหม่ แล้วหันมา
ร่วมมือร่วมใจกันสนับสนุนส่งเสริมให้สถาบันวัดกลับฟื้นคืนชีพขึ้นมาทำ
หน้าที่ทิศเบื้องบนอย่างสมบูรณ์แบบ ตามพุทธประสงค์อีกครั้งหนึ่ง ก่อน
ที่ชาติบ้านเมืองจะล่มสลาย วัดที่สามารถทําหน้าที่ทิศเบื้องบนอย่างครบถ้วน
ย่อมชื่อว่า “วัดกัลยาณมิตร”
อย่างไรก็ตาม วัดกัลยาณมิตร ก็หมายถึง วัดพระพุทธศาสนาโดย
ทั่วไปนั่นเอง แต่ได้ตั้งวัตถุประสงค์เพิ่มขึ้นเป็นพิเศษ เพื่อเป็นเป้าหมายใน
การดำเนินกิจกรรมอย่างเป็นรูปธรรม อย่างน้อย ๔ ประการ คือ