คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ หน้า 154
หน้าที่ 154 / 397

สรุปเนื้อหา

บทนี้กล่าวถึงหน้าที่ที่บุตรควรทำเพื่อแสดงความรับผิดชอบต่อบิดามารดา โดยอิงจากพระพุทธองค์ในเรื่องอริยวินัย บุตรที่ได้รับการสั่งสอนที่ดีจากพ่อแม่ย่อมมีความพร้อมในการตอบแทนดูแลพ่อแม่ ช่วยงานต่าง ๆ ของท่าน และรักษาสมบัติตระกูล รวมถึงการมีพฤติกรรมที่ดีพอในการรับมรดก การอบรมบุตรจึงสำคัญมากในคุณสมบัติในการเป็นคนดี

หัวข้อประเด็น

-หน้าที่ของบุตร
-ความรับผิดชอบต่อบิดามารดา
-อริยวินัยในพระพุทธศาสนา
-การเลี้ยงดูเด็ก
-คุณสมบัติของคนดี

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๑๔๐ คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ ๔ อนึ่ง มีสำนวนไทยโบราณว่า “ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น” หมายความว่า ลูกย่อมไม่แตกต่างจากพ่อแม่มากนัก เช่นถ้าพ่อแม่มีคุณสมบัติ ของคนดีที่โลกต้องการครบทั้ง ๔ ประการ ลูกย่อมจะได้รับการปลูกฝังอบรม ให้มีคุณสมบัติเหมือนพ่อแม่ด้วย ยกเว้นในกรณีที่พ่อแม่ ปล่อยให้การ เลี้ยงดูปลูกฝังอบรมลูกๆ เป็นภาระหน้าที่ของผู้อื่น หรือทิศเบื้องล่าง ในประวัติศาสตร์จีนปรากฏว่า ผู้มีภาระหน้าที่ในการเลี้ยงดู โอรสธิดาของฮ่องเต้ คือเหล่าขันที ซึ่งถือว่าไม่ใช่คนปกติ เพราะฉะนั้น หน่อเนื้อของฮ่องเต้ก็ย่อมจะได้รับอิทธิพลจากทิศเบื้องล่าง มากกว่าทิศ เบื้องหน้า จึงอาจจะมีพฤติกรรมวิปริตไปด้วยบ้าง และที่แน่ๆ ตัวพ่อแม่เองจะต้องมีวินัย นั่นคือจะต้องมีการ เตรียมตัวเป็นพ่อแม่ที่ดี ให้พร้อมตั้งแต่ก่อนแต่งงาน หน้าที่รับผิดชอบของบุตร พระพุทธองค์ทรงกำหนดให้เป็นอริยวินัย หรือหน้าที่ของบุตร ที่ต้องปฏิบัติเพื่อแสดงความรับผิดชอบต่อมารดาบิดา ให้ดูเป็นตัวอย่าง ๕ ประการ คือ ๑. ท่านเลี้ยงเรามาเราจักเลี้ยงท่านตอบ ในข้อนี้ บุตรที่ได้รับ การปลูกฝังเรื่องสัมมาทิฏฐิมาดี ย่อมเต็มใจปฏิบัติ และปฏิบัติได้เป็นอย่างดี ๒. ช่วยทําการงานของท่าน บุตรจะทำได้สำเร็จก็ต่อเมื่อมีความ อดทน มีความรับผิดชอบ และมีความรู้ความสามารถดีพอ ซึ่งสิ่งเหล่านี้ บุตรต้องได้รับการปลูกฝังมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย ๓. ดำรงวงศ์ตระกูล คือ สามารถรักษาทรัพย์สมบัติที่มารดา บิดามอบให้ไว้เป็นอย่างดี ๔. ประพฤติตนให้เป็นผู้สมควรรับมรดก หมายถึง เป็นคนดี บ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More