ความลำเอียงในตำแหน่งต่างๆ : หน้า 79/397

บทที่ ๒ แม่บ้าน สมาชิกในบ้านก็เดือดร้อนกันถ้วนหน้า ถ้าคนประเภทนี้มี ตำแหน่งใหญ่โตขึ้น ความลำเอียงของเขา ย่อมจะก่อปัญหานานัปการ อย่าว่า แต่คนใจแคบเลย แม้คนใจกว้าง แต่กว้างไม่ถึงระดับงานในตำแหน่งที่ตน รับผิดชอบอยู่ ความลำเอียงก็ย่อมจะเกิดขึ้น ซึ่งจะก่อให้เกิดปัญหาตาม มาอีกมากมาย เช่น คนใจกว้างระดับครอบครัว ครั้นได้มาอยู่ในตำแหน่ง ใหญ่ เช่น เป็นผู้ใหญ่บ้านหรือก่านัน เขาก็จะคิดออกแต่ผลประโยชน์ส่วน ครอบครัวมากกว่าผลประโยชน์ของหมู่บ้าน หรือตำบล เมื่อขอบเขตความคิด ของเขาจำกัดเสียแล้ว ความลำเอียงย่อมเกิดขึ้นแน่นอน ผู้คนในหมู่บ้าน หรือตำบลนั้นย่อมเดือดร้อนด้วยปัญหาต่างๆ ที่ตามมา และไม่สามารถ พัฒนาหมู่บ้านหรือตำบลให้เจริญก้าวหน้าไปได้ ถ้าคนใจกว้างในระดับหมู่บ้านหรือตำบล ได้มีโอกาสอยู่ใน ตำแหน่งนายอำเภอ หรือผู้ว่าราชการจังหวัด เขาก็จะคิดออกแค่ผล ประโยชน์ของหมู่บ้านหรือตำบลที่เขาสังกัด หรือเคยดูแลรับผิดชอบมาก่อน ส่วนประโยชน์ของอำเภอของจังหวัดเขานึกไม่ออก จึงพยายามกอบโกยผล ประโยชน์เข้ามาสู่หมู่บ้าน หรือตำบลของเขาด้วยความลำเอียง ถ้าคนใจกว้างในระดับอำเภอหรือจังหวัดได้มีโอกาสเป็นสมาชิก สภาผู้แทนราษฎร รัฐมนตรี หรือแม้แต่นายกรัฐมนตรี เวลานึกถึง ประโยชน์ของประชาชน เขาก็จะคิดถึงแต่ประโยชน์ของประชาชนในอำเภอ หรือจังหวัดของเขาเองเท่านั้น เขาคิดถึงประโยชน์ของคนทั้งชาติทั้งประเทศ ไม่ออก บุคคลที่ใจแคบกว่าตำแหน่งที่ตนรับผิดชอบ ย่อมมีอคติและ สร้างปัญหาเดือดร้อน ให้แก่สังคมโดยรวม ตลอดถึงสถาบันชาติและ ศาสนาด้วย ๖๕