หน้าที่รับผิดชอบของผู้ใต้บังคับบัญชา : หน้า 169/397

บทที่ ๖ ส่วนตัวอยู่เสมอ เพื่อไม่ให้มีความเสื่อมเสียเกิดขึ้นแก่สถาบันหรือองค์กรที่ เราสังกัด หน้าที่รับผิดชอบของผู้ใต้บังคับบัญชา พระพุทธองค์ทรงกำหนดเป็นอริยวินัย หรือหน้าที่ของผู้ใต้บังคับ บัญชา ลูกน้อง หรือลูกจ้างต้องปฏิบัติ เพื่อแสดงความรับผิดชอบต่อผู้เป็น นายไว้เป็นตัวอย่างให้ดู ๕ ประการ คือ ๑. เริ่มทำงานก่อนนาย ๒. เลิกทำงานหลังนาย ลูกน้องที่มีพฤติกรรมใน ๒ ข้อนี้ แสดงว่ามีความรับผิดชอบ ต่อหน้าที่การงานเป็นอย่างดี มีความเคารพรักกตัญญูต่อหัวหน้าอย่างจริงใจ ๑๕๕ ไม่มีเจตนาที่จะเอาการประพฤติปฏิบัติของตนมาเป็นเงื่อนไขให้เจ้านายปูน บำเหน็จรางวัล ๓. ถือเอาแต่ของที่นายให้ เพราะควบคุมตัวเองให้ละกรรม กิเลสได้ จึงไม่หยิบฉวยหรือลักขโมยทรัพย์ของหัวหน้า หรือของบริษัท ของ องค์กร ๔. ทำการงานได้ดีขึ้น หมายถึงทุ่มสุดใจทำงานในหน้าที่ เพื่อ ให้เกิดประโยชน์สูงสุดโดยไม่ต้องมีเงื่อนไขต่อรองขอบำเหน็จรางวัลจากหัวหน้า ลูกน้องประเภทนี้แสดงว่า มีน้ำใจเป็นบัณฑิตโดยแท้ ๕. นำเกียรติคุณของนายไปสรรเสริญ ลูกน้องที่มีพฤติกรรมเช่น นี้ ก็เพราะมีความจงรักภักดีต่อนาย มองเห็นนายเหมือนพ่อแม่หรือญาติ ของตนเอง