ข้อความต้นฉบับในหน้า
๓๓๘
คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์
ขั้นตอนในการปรับเปลี่ยนลักษณะนิสัย และพฤติกรรมที่
ไม่ดีของแต่ละคน จะทำได้ไม่ยากนัก ถ้าแต่ละคนต่างศึกษาและปฏิบัติ
ธรรมอย่างต่อเนื่องสม่ำเสมอ
ทั้งนี้เพราะการศึกษาและปฏิบัติธรรม นอกจากจะเป็นการ
พัฒนาสัมมาทิฏฐิ และหิริโอตตัปปะ คือ ความคิดอายบาปกลัวบาป ให้เกิด
ขึ้นในตนแล้ว ยังสามารถสอนผู้ปฏิบัติ ให้หมั่นสำรวจลักษณะนิสัยและ
พฤติกรรมของตนเองอยู่เป็นนิจ สิ่งใดที่เคยปฏิบัติผิดเพราะความไม่รู้ ก็
สามารถเลิกได้ แล้วปฏิบัติตนให้ถูกต้อง ขณะเดียวกันก็พยายามเลียน
แบบลักษณะนิสัยและพฤติกรรมดีๆ จากเพื่อนฝูง หรืออาจตักเตือน
เพื่อนฝูงที่ยังมีพฤติกรรมไม่เหมาะสมด้วยความปรารถนาดี ฝ่ายที่ถูกเตือน
เมื่อเห็นเจตนาของเพื่อนย่อมรับฟังได้โดยดุษณี และพยายามปรับเปลี่ยน
พฤติกรรมของตนเสียใหม่
กล่าวได้ว่าการที่คณะบุคคลคบค้าสมาคมกัน ร่วมทำกิจกรรม
เพื่อการทํามาหากิน หรือเพื่อจุดประสงค์อื่นใดก็ตาม โดยมีกิจกรรมการ
ศึกษาและปฏิบัติธรรมเป็นองค์ประกอบอยู่ด้วย คณะบุคคลนั้นย่อมมี
โอกาสพัฒนาอริยวินัยขึ้นได้อย่างแท้จริง
ณ จุดนี้ จะเห็นได้ว่า เครือข่าย บ้าน โรงเรียน และวัด
กัลยาณมิตรจะมีบทบาทอย่างมากในการประสานสามัคคีระหว่างผู้คนใน
หมู่บ้านชุมชนและสังคม
ทั้งหมดนี้คือความหมายของการปลูกฝังอริยวินัยโดยการ
สร้างเครือข่ายคนดี