คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์: มิตรแท้และมิตรเทียม : หน้า 134/397

คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ ประโยชน์ของการศึกษาเรื่องมิตรแท้ จากการที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแบ่งมิตรแท้ออกเป็น ๔ ประเภท แต่ละประเภทมีพฤติกรรมแห่งความกล้ารับผิดชอบ ๔ ประการ รวมเป็นวินัยในการคบมิตร ๑๖ ประการนี้ ทำให้เราได้เรียนรู้ว่า ๑. คนเทียมมิตร ๔ ประเภทนั้นมีลักษณะนิสัยตรงข้ามกับ มิตรแท้ ๔ ประเภท ชนิดดำกับขาวทีเดียว กล่าวคือ ๑) คนปอกลอก ตรงกันข้ามกับ มิตรมีอุปการะ ๒) คนดีแต่พูด ตรงกันข้ามกับ มิตรร่วมทุกข์ร่วมสุข ๓) คนช่างประจบ ตรงกันข้ามกับ มิตรแนะนำประโยชน์ ๔) คนชักชวนในทางฉิบหาย ตรงกันข้ามกับ มิตรมีความรักใคร่ ๒. ได้รู้ลักษณะนิสัยของมิตรแท้หรือคนดี ซึ่งจะแสดง พฤติกรรมกล้าหาญให้เห็น ๑๖ ประการ นั่นคือได้เครื่องมือหรือ “ตะแกรง กายสิทธิ์” อีกใบหนึ่ง สำหรับร่อนหาพฤติกรรม ๑๖ ประการของคนดี ๓. เราต้องกล้าใช้ตะแกรงกายสิทธิ์ ร่อนดูพฤติกรรมของเรา เองเป็นอันดับแรก ก่อนที่จะใช้ร่อนสำรวจพฤติกรรมของผู้ใกล้ชิดหรือคน อื่น ถ้าพฤติกรรมดีของเรามีไม่ครบ ๑๖ ประการ ย่อมแสดงว่าเราดีไม่