ข้อความต้นฉบับในหน้า
๓๐๖
คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์
ปฏิบัติของสำนักอื่นๆ ที่แตกต่างจากของตน เพราะรู้ไม่จริง หรือเพราะมี
อคติ ซึ่งจะเป็นสาเหตุนำไปสู่ความขัดแย้งระหว่างชาวพุทธด้วยกัน
แนวคิดในการปลูกฝังอบรมประชาชน
๑. การกระทำสิ่งใดบ่อยๆ ซ้ำๆ ไม่ว่าเรื่องดีหรือเลว จนกลาย
เป็นการเสพคุ้น นั่นคือกระบวนการที่เป็นการเพาะนิสัย เมื่อเกิดเป็นนิสัย
เสียแล้ว ย่อมยากที่จะเลิกได้ ตัวอย่างนิสัยไม่ดีมีอยู่มากมายในสังคม เช่น
การเสพสิ่งเสพติดทั้งหลาย เมื่อเสพติดแล้ว ทั้งๆ ที่รู้ชัดแจ้งถึงโทษภัย
ก็ยังเลิกไม่ได้ ผู้ชมละครน้ำเน่าทางโทรทัศน์ ทั้งๆ ที่เห็นแล้วว่า ส่วน
มากไร้สาระ ไม่สร้างสรรค์ แต่ก็เลิกติดตามดูไม่ได้ นักการพนันที่เล่นจน
หมดตัว ก็ไม่เคยเข็ดหลาบ มีเงินเมื่อใดเป็นต้องเล่นอีก
การทำความดีก็เช่นกัน ถ้าคนเราทำดีจนคุ้น ก็จะไม่เลิกทำดี แต่
ทั้งนี้ไม่ใช่เพราะอ่านาจกิเลส ทว่ามีปัญญารู้ชัดถึงคุณค่าอันประเสริฐของ
กรรมดีแล้ว ดังนั้น การปลูกฝังอบรมธรรมะให้แก่ประชาชนไม่ว่าเด็กหรือ
ผู้ใหญ่ จำเป็นต้องใช้กระบวนการปฏิบัติซ้ำแล้วซ้ำอีก เพื่อให้ฝังแน่นเป็น
นิสัยดีๆ ความชั่วจึงจะแทรกเข้ามาไม่ได้
ม
๒. ความรู้ทางโลกมีไว้เพื่อทำมาหากินเลี้ยงชีวิต แต่ความรู้ทาง
ธรรมมีไว้เพื่อเลี้ยงใจ ให้สามารถสร้างคุณความดี สร้างบุญกุศล สำหรับ
เปิดประตูสวรรค์ และนิพพาน ทว่าปิดประตูนรกให้แก่ตนเอง
ผู้ที่มีความรู้ทางโลกสูงๆ ระดับปริญญาตรี โท เอก ถ้าไม่สนใจ
กษาและปฏิบัติธรรม ย่อมไม่รู้ไม่เข้าใจโลกและชีวิตตามจริง และถ้าบาง
คนมีทิศ 5 ไม่ดี ก็จะประพฤติตนชั่วร้ายขนาดหนัก เพราะอวิชชาของเขาเอง