ข้อความต้นฉบับในหน้า
บทที่ ๔
๑. คนปอกลอก
๒. คนดีแต่พูด
๓. คนช่างประจบ
๔. คนชักชวนในทางฉิบหาย
แท้ที่จริงคนเทียมมิตร ๔ ประเภทนี้ คือศัตรูที่นำความชั่ว
๔
ร้ายและเสียหายมาให้เรา แต่มาในคราบของมิตร ทำนองเดียวกับยาพิษถูก
เคลือบน้ำตาลหรือน้ำผึ้ง แต่มีวิธีเคลือบที่ต่างกัน ส่วนเนื้อแท้เป็นพิษเหมือนกัน
เมื่อทรงแบ่งคนเทียมมิตรออกเป็น ๔ ประเภทแล้ว พระสัมมา
สัมพุทธเจ้าก็ทรงแสดงพฤติกรรมเลวที่เด่นๆ ของคนทั้ง ๔ ประเภทนี้
ประเภทละ ๔ ประการ พอเป็นตัวอย่าง ซึ่งจะได้ตัวอย่างพฤติกรรมเลวใน
สังคมทั้งหมด ๑๖ ประการ คือ
๑. พฤติกรรมเลวของคนปอกลอก ๔ ประการ
๑) คิดเอาแต่ได้ฝ่ายเดียว
๒) เสียให้น้อย คิดเอาให้ได้มาก
๓) เมื่อมีภัยแก่ตนจึงรับทำกิจของเพื่อน
๔) คบเพื่อนเพราะเห็นแก่ประโยชน์ตน
จากพฤติกรรมที่คนปอกลอกแสดงออกมา ย่อมเห็นได้ว่ามี
เจตนาโลภ และชอบล้างผลาญทรัพย์ของเพื่อนแต่ฝ่ายเดียว ใครที่ไปคบค้า
สมาคมด้วย ก็มีแต่จะเสียทรัพย์เท่านั้น
๒. พฤติกรรมเลวของคนดีแต่พูด ๔ ประการ
๑) อ้างเอาเรื่องที่ผ่านไปแล้วมาปราศรัย
๒) อ้างเอาเรื่องที่ยังมา
มาไม่ถึงมาปราศรัย
๓) สงเคราะห์ด้วยสิ่งที่ไม่มีประโยชน์
๔) หาเหตุปฏิเสธเมื่อถูกขอความช่วยเหลือ
๑๐๓