ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- คติสดีบนปะสาทิ ภาวะพระวินัย มหาวรรค ตอน ๑ - หน้า ๒
ถึงจะไม่มีเหตุผลเพราะติอวิเวกิต เหมือนในคำว่า "เตน สมเยน พุทธโภ ภาวา เวรญชัย" เป็นต้น ก็จริงเฉล แต่โวาหนี้
ท่านยกขึ้นด้วยตติอวิเวกิตเหมือนกัน เพราะเพ็งวินัย [๒] เพราะ
ฉะนั้น ผู้ศึกษาพิจารณาก็ฐานว่า คำนั้นท่านกล่าวตามท่านเอง
โวหารที่กล่าวขึ้นแต่แรกนั้นเอง ในคำอื่น ๆ นอกจากคำนี้ แม้จะอีก
แต่เห็นปานนี้ก็นัยนั้น
ถามว่า "จะไรเป็นประโยชน์ในการกล่าวคำนี้ล่ะ?"
ตอบว่า "การแสดงเหตุคู่แต่แรกแห่งวินัยกรรมทั้งหลาย มี
บรรพชาขึ้นต้น เป็นประโยชน์."
จริงอยู่ ผู้ศึกษาพิจารณาว่า ประโยชน์ในการกล่าวคำนี้ ก็
คือการแสดงเหตุคู่ตั้งแต่แรกแห่งวินัยกรรมทั้งหลาย มีบรรพชาขึ้นต้น
เหล่านั้น อย่างนี้ว่า บรรพชาขึ้นต้นและอุปสมบทองค์ใด ซึ่งพระผู้พระภาค
ทรงอนุญาตอย่างนี้ว่า "ภิญทั้งหลาย เราอนุญาตบรรพชาและ
อุปสมบทด้วยไตรสรณคมน์เหล่านี้" ดังนี้ และวัตรทั้งหลายมี
อุปชาเบญจวัต อาริยวัตรเป็นต้นเหล่าใด ซึ่งทรงอนุญาตในที่ทั้งหลาย
มีกุรุราชคฤห์เป็นต้นนั้น บรรพชาสมบทและอุปสมบทเป็นต้น
เหล่านั้น พระผู้พระภาคทรงบรรจุลักษมัโภชญาณแล้ว ให้ ๓
สัปดาห์ผ่านพ้นไปที่โพธิ์ณต ทรงประกาศพระธรรมจักรในกรุง
พาราณสีแล้ว เสด็จถึงสถานนี้ ๆ โดยลำดับแล้ว
เพราะเรื่องนี้ ๆ
_๑_ มหาวคคปม ๔๒.