การศึกษาธรรมะในพระพุทธศาสนา ตติยสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน 1 หน้า 54
หน้าที่ 54 / 233

สรุปเนื้อหา

บทความนี้เน้นถึงการศึกษาธรรมะของพระเจ้าพิมพิสารและการมอบพระองค์ผ่านพระวาจา เพื่อแสดงถึงความสำคัญของการเข้าใจและปฏิบัติตามคำสอน เพื่อบรรลุถึงความเป็นสาวกที่แท้จริงในพระพุทธศาสนา การเผยแพร่ความรู้เกี่ยวกับสฤคมนต์และการมอบพระองค์ที่เกิดจากความนอบน้อมในพระธรรม.

หัวข้อประเด็น

-การศึกษาธรรมะ
-การปฏิบัติธรรม
-การเป็นสาวก
-คำสอนของพระพุทธเจ้
-พระเจ้าพิมพิสาร

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ปรัจจัยหลายอย่างในอากาศ เพื่อประกาศข้อที่ตนเป็นสาวกของพระผู้เป็นพระภูคันแล แล้วลงถวายบังคมพระผู้เป็นพระภูคันแล้วนั่ง ส่วนเข้าที่นั่ง. บทว่า ธมมจักกุฑรี ได้แก้โศลาลัดมรรคคุณ. บทว่า อสุขาสกา ได้แก่วามหวัง อธิบายว่า ความปรารถนา. กวีวินิจฉัยในข้อว่า เอกสาร ภูผเนต นี้ ผู้ศึกษาพึงทราบดังต่อไปนี้:- อันที่จริง สฤคมนต์ของพระเจ้าพิมพิสารนั้น สำเร็จแล้วด้วยความตรีสุรสุนทรเป็นแท้ แต่ท่าว่าเธอรงค์ตัดสินกลางพระฤทัยในสฤคมนั้นแล้ว บัดนั้นครั้งทรงทำการมอบพระองค์ด้วยพระวาจา (คือว่า) พระเจ้าพิมพิสาร์ ได้ทรงถึงสฤคมนที่แน่นอน ด้วยอำนาจแห่งมรรคที่เดือดแล้ว เมื่ออ๋อทรงทำการสฤษณะนั้นให้ปรากฎแก่ผู้อื่นด้วยพระวาจา และเมื่ออ๋อทรงถึงด้วยความนอบน้อม จิตตรัสอย่างนั้น. [๑๐] ว่า สิงธินิญาภูฏู ได้ความว่า มีวิราสะสมด้วยลิ่มทองคำชื่อสิงค บทว่า ทาสวโล ได้แก่วงอยู่ประจำในธรรมะเป็นที่อยู่ของพระอธิษฐาน ๑๐ ประการ. บทว่า ทสมุจภูมิ ได้แก่วงทรงบารมบดี ๑๐ ประการ.สองบทว่า ทศก จุฬโต ได้แก่วงประกอบด้วยองค์ของ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More