คำสอนและหลักธรรมในพระพุทธศาสนา ตติยสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน 1 หน้า 175
หน้าที่ 175 / 233

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอคำสอนจากพระผู้มีพระภาคเกี่ยวกับการปฏิบัติของภิกษุและการดำรงชีวิตตามพระธรรม เน้นความสำคัญของการสงบระงับกิเลสและการตระหนักถึงอานิสงส์จากการทำความดี การแสดงปฏิภาณที่ดี และความประพฤติของผู้มีพระธรรมในชีวิตประจำวัน รวมถึงการศึกษาและการปฏิบัติตนที่เหมาะสมในวันที่ต่าง ๆ เพื่อให้เกิดความสุขและความก้าวหน้าทางจิตวิญญาณ การตีความคำสอนจากพระบาลีและการนำมาปรับใช้ในบริบทชีวิตประจำวันจะช่วยให้ผู้ปฏิบัติเข้าใจธรรมะได้ลึกซึ้งยิ่งขึ้น ที่มาของแนวคิดนี้สามารถศึกษาเพิ่มเติมได้ที่ dmc.tv

หัวข้อประเด็น

- คติธรรมในการดำเนินชีวิต
- การพัฒนาจิตใจ
- การปฏิบัติตนของภิกษุ
- อานิสงส์ของการทำความดี
- การตีความพระบาลี

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - คติสงบสำกัดกิจกำรอรรถาธิบายเดิมว ตอน ๑ - หน้าที่ 168 วามาของผู้มีพระภาค " อันที่จริงพระอุบาสีเร่ร่อนใกล้ๆกล่าวว่า "ภิกษุไม่บอกด้วยวาจากับมนุษย์ไร ๆ (ผู้อยู่ใกล้) และ ไม่เแขบอกละหนำ" (ผู้อยู่ข้าง), แต่ต่อมาอดิฐมีวาจาเป็น สมุฏฐาน หาดยังอาบัติมีความเป็นสมุฏฐานไม่; ปัญหาข้อผู้ลาด ทั้งหลายคิดกันนัก." (๑๕) บทว่า อนุญาโห คือ ทำอันตราย. คำว่า กิศจฺฺ ผลฺฺ โอติ มีความว่า ความ สำเร็จย่อมมี คือ ความสุขย่อมมี เกิดกับนั่น เพื่อประโยชน์แก่ ความบรรลุผลมาน. นั่นในคุณวิจิตั้งบง มีฤทธิอานนเป็นต้น ก็ เหมือนกัน. พระผู้มีพระภาคทรงแสดงปฏิภาณโมคบุตรภัทรสิงแรก ทั้ง อุทเทสนทั้งนิกเทสน ด้วยประกาศะนี้. บทว่า เทวสิก ได้แก้ ทุก ๆ วัน. หลากหลายว่า จาตุทูลวา ปุณณวา ว มีความว่า ใน วันอุตททุศวี ๒ ครั้ง คือ ในปักขี้ที่ ๓ และที่ ๔ แห่งอุตุวัน ในวันปั้นรสี ๖ ครั้ง ในปักขี้ที่เหลือ (จากนั้น) อันนี้เป็นอรรถ อนึ่งก่อน. และอรรถนี้ กล่าวด้วยมุ่งเจาะจงตามปกติ. แต่ เมื่ปัจจัยเห็นปานนั้นมี สสมควรจะลดในวันอุตุทัส หรืออ้วน ปณิธิส วันใดวันหนึ่ง ก็ได้ ตามพระบาลีน สติ ปุณฺณสวา ปุณฺณวา ว ปฏิญญาเส ว. กิเนื่อความนี้ บันเทิดพิพากษาราบ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More