ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คติดต่อผมตามสาทิกา ธรรมถาวพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 36
ตอบว่า "เพราะว่า ด้วยอุปการะเพียงเท่านี้ กูอุทค์ทั้งหลาย จะเป็นผู้มีความรักแรงกล้าสามัคคีความเคารพมากในอาจารย์และอุปชามัย และในพระศาสนา จะเป็นผู้ไม่หวั่นกลัวเป็นธรรมดา จะบรรเทาความ เมื่อหน่ายเกิดขึ้นเสีย อยู่ไปจนเป็นพระเณร จะเป็นผู้สำคัญ-
กตเวที." แปลในเวลาที่ให้อาบน้ำหรือเวลาปลงผมและหนวด ด้วย อาการอย่างนั้น อุปฌาชมิไม่ควรพูดคะเขาว่า "เธอเป็นคนมีชื่อ เสียง มัชฌ บันนี้ พวกฉันได้ศรัษเธอแล้ว จักไม่ลำบากด้วย ปัจจัย." ถ้อยคำนี้ไม่ใช่คำศัพท์อย่างอื่น ก็ไม่ควรพูดเหมือนกัน. ที่ถูกควรพูดแก่เขาว่า "ผู้มีอายุ เธอจงใคร่ครวญให้ดี จงคุมสติ" แล้วพึงสอนตะปัญญาถูกมุ่งฐาน ให้ และเมื่อลบ พึงซีงให้ชัด เจนถึงข้อที่ส่วนทั้ง ๕ นั้น เป็นของไม่สะอาด น่ากลียด ปกติ ด้วย อำนาจสีฐานุญาณลื่นคือ ค่ายและโอกาส [๒๒] หรือข้อส่วนทั้ง ๕ นั้น ไม่ใช่เป็นอยู่ ไม่ใช่สัด็. ถ้าในกาลก่อน เขาเป็นผู้พิจารณา สังขาร เธอญาณวานามา เป็นเหมือนฝีที่แก่เต็มที่ค่อยออกรามง่วงด้วย หนาม และเป็นเหมือนดอกบุปผาที่แก่ ออร่อพระอาทิตย์ขึ้น ที่นั้น เมื่อการพิจารณาก็มั่นคง สว่างปราการแล้ว ญาณที่จะบอด กิเลสเพียงดึงเขาให้แหลกไปนั้นแล้ว ย่อมเป็นไป ราวกับอาวุธของ พระอินทร์แหงญาณวานามาให้แหลกละเอียดไปจนนี้. เขาอ้อมบรรลุพระ อรหันต์ในเวลาปลดผมเสร็จในเดี๋ยว. จริงอยู่ แต่แรกก็เมื่อเดียว กล-บุตรเหล่าใดลงนั่ง ได้สำเร็จพระอรหัต ในขณะปลดผมเสร็จ