ประโบค - คติสงนัปทิกา อรรถาธิปรายวัด ตอน ๑ : หน้า 225/233

ประโบค - คติสงนัปทิกา อรรถาธิปรายวัด ตอน ๑ - หน้า 218 เรียกว่า "ปัดกัลละ" แปลว่า "ความพร้อมถึงที่" ลักษณะ ๕ ประการนี้ ท่านเรียกว่า "ปัดกัลละ" ข้อว่า เตติฤ ฤทธิ์ มีวามว่า พึงทำบุพกรรมเป็นต้นเหล่านี้ แล้ว ทำอุโบสถภิกษุหลายผูมาแล้วเหล่านั้น. วิจิตในข้อว่า อชฺช มะ อุปโสโล นี้ พึงทราบดังนี้:- ถ้าเป็นวัน ๓๕ คำ, จะอธิบายว่า อชฺช มะ อุปโสโล ปุณณรถโล แปลว่า วันนี้อุโบสถวัน ๓๕ คำของเรา ดังนั้นนั่นก็ ควร. แม้อุโบสถวัน ๓๕ คำ ก็เนี่ยแน่. คำว่า พระผู้มีพระภาคทรงบัญญัติว่า "ภิทฺผู้อาบัติอติคตติ" ไม่ พึงทำอุโบสถ" นี้ นันติทําพิราบสันนิษฐานว่า ข้อนั้นเป็นอันพระ องค์ทรงบัญญัติแล้ว ด้วยคำว่า ยุตฺส ลาอา ปฏฺติต ด้วยบัญญัติดังกล่าวให้ปรารถน่า ด้วยบัญญัติดังกล่าวให้ปรารถนา [วิธีแสดงอานิสงฆ์] คำว่า อิตถุปนาม อุปปติ มีความว่า บรรดาอุปปติอันมิอาบัติ ถูกล้วงอันเป็นต้น พึงระลึกอาบัติว่าหนึ่ง กล่าวอย่างนี้ว่า ถูกล้วงอาเปตติ, ปัจจตุย อนุปติ. คำว่า ตฺปุเรสมา นี้ แม้กล่าวว่า ต๎ ฐุมพูเต โปฏิมา สมํ ข้าพเจ้าแสดงคือ ซึ่งอาบัตินั้น ในสำนักท่าน ดังนี้ ย่อมเป็นอัน กล่าวอย่างเดียวกัน. ส่วนคำว่า ปสุส นี้ พึงกล่าวอย่างนี้ว่า ปสุสํ อาวุโล ตฺ อาปฏฺต, เธอเห็นอาบัตินันหา หรือ? ปสุสํ ภนฺเต ตฺ อาปฏฺตํ,