การบรรลุธรรมในพระพุทธศาสนา ตติยสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน 1 หน้า 60
หน้าที่ 60 / 233

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาอภิปรายเกี่ยวกับการค้นหาทางที่นำไปสู่การบรรลุธรรมที่ไม่มีความโศก โดยเฉพาะการบรรลุพระนิพพาน ซึ่งมีการอธิบายถึงข้อธรรมที่เกี่ยวข้องกับการเรียนรู้และปฏิบัติของพระเถระทั้งสองพระองค์อย่าง พระมหาโมคลสัตตานเถระ และพระสารีบุตรเถระ ที่ผ่านการอุปสมบทและพบกับการบรรลุพระอรหันต์ได้ภายในระยะเวลาอันสั้น ด้วยการปฏิบัติที่เข้มข้นและการทำความเข้าใจธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงสอน ซึ่งเน้นความสำคัญของญาณและการมีสหายที่ดีในเส้นทางแห่งการปฏิบัติ.

หัวข้อประเด็น

-การบรรลุธรรม
-ความหมายของพระนิพพาน
-บทบาทของพระเถระในพระพุทธศาสนา
-การปฏิบัติธรรมที่ถูกต้อง
-การมีสหายดี

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - คติต้นฉบับปสาทิกา อรรถถาพระวินัยมหาวร คอน อ - หน้าที่ 53 เพื่อค้นหาทานอันไม่มีความโศกใด ท่านทั้งหลายนันแล อย่อมครึ่งรู้ ทางอันไม่มีความโศกนัน อธิบายว่า ทางนัน อันท่านทั้งหลาย บรรลุแล้ว กึ่งคำว่า อทิฏฐิ อาพุกติ พฤกษิกา คุปนุปุตติ มี ความว่า ทางอันไม่มีความโศกนี้ ชื่ออันข้ามเจ้าทั้งหลาย ไม่เห็น แล้วที่เดียว ล่วงไปนักหนาตั้งหลายหยุดแห่งกัลป์ (๓๓) สารูป ปรินิพานแสดงข้อที่คนมีความเสื่อมใหญ่ถอดกาลนาน เพราะเหตุ ที่ไม่ได้ค้นทางนั่นด้วยประการดังนี้ บาาคาาว่า คุมมิรฺ ถาณวิสยํ มีความว่า เป็นธรรม อันลักษณ์ซึ่งด้วย เป็นวิธีแห่งญาณอันลักษณ์ซึ่งด้วย บาาคาาว่า อนุตตรฺ อุปสงฺ ขายในกนิพพาน บาาคาาว่า วิญฺ ญุตตํ มีความว่า ผู้นั้นพ้นแล้วด้วยญุตติมีนิพาน นั่นเป็นอารมณ์ บาาคาาว่า พุทธภา มีความว่า พระศาสนามื่อตรัสว่า "คู่แห่ง สหายนี้เป็นคู่คราวสวาก เป็นคู่ที่อาริญญของเร" ดังนี้ ชื่อว่างรง พยากรณ์แล้วซึ่งคู่แห่งสหายในสหายบารมีญาณ ข้อว่า สา ว เต ส ล อายสนุนาตน อุปสมปทา อโหสิ มี ความว่า เอกิฏกอุปลสัมปทานนั่นแล ได้เป็นอุปลสัมปทาของท่านทั้ง ๒ พร้อมทั้งบริษัท ก็แลในพระเถระทั้ง ๒ ซึ่งอุปสมบทแล้วอย่างนั้น พระมหา โมคลสัตตานเถระ ๓ วัน จึงได้สำเร็จพระอรหันต์ พระสารีบุตรเถระ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More