คติสมุนปลาสำหรับ อรรถาภพระวิษณุ มหาวรร ต ตอน ๑ : หน้า 197/233

ประโยค - คติสมุนปลาสำหรับ อรรถาภพระวิษณุ มหาวรร ต ตอน ๑ - หน้าที่ 190 สมาม้วยกรรมวาจา. ภิญญ์ผู้ดีอยู่ในเมฆา แม้ไม่มา ก็ไม่ทำให้เสียกรรม. ใน ขณะทีสมุทรสรีร วันแม่่มาเสร นในแห่งนบดทั้งหลาย ทั้ง ๒ ฟั่ง แม่น้ำ ทังเกาะ ยอมเป็นสมอวันเดียวกัน ส่วนแม่น้ำก็มเป็นที่สมอ. กิเลน ถ้ากะยาวกินว่าคนก็ตามดินสมามีแห่งวัดที่อยู่ไปทางเหนือ้น้ำ หรือทางใต้ น้ำ เมื่อเป็นเช่นนั้น พึงกำหนดนิิมิตท้ายเกาะฝรั่ง ใน ซึ่งทางร่วมกับบิทเดิมแห่งดอกำหนดสมามี ตั้งแต่นั้นไป เมื่ออ่ะ โอบรอบหัวเกาะ ต้องกำหนดนิิมิตท้ายเกาะฝั่งนอก ซึ่งตรงกัน ข้ามกับบิทเดิมท้ายเกาะฝั่งในอึก. ต่อจากนั้นไป พึงเริ่มต้นแต่บิทธิ ที่ตรงกันข้ามกับฝั่งใน กำหนดนิิมิตฝั่งโน้น และนิิมิตท้ายเกาะ ทั้งฝั่งนอกและฝั่งในเสร็จ ตานนี้ก่อนนั้นแน. แล้วจึงทำการเชื่อม กับนิิมิตที่กำหนดไว้เป็นที่หนึ่ง สมามีที่กำหนดนิมิตสมต้องอย่างนี้ ย่อมมีสัญลักษณ์ดั่งเขียน. แต่ถ้ากะยาวเกินกว่าดอกกำหนดสมาแห่ง วิหาร ทั้งนภา น้ำ ทั้งให้ไว้ไซร้, เมื่อกำหนดนิิมิตโอบรอบหัว เกาะ$fั้ ๒ ตามยันก่อนนั้นแล แล้วจึงทำการเชื่อมสมิสมาที่ กำหนดสมดื่ิออย่างนี้ ย่อมมีสัญลักษณ์ดังจะผน. ถ้าเป็นเกาะเล็ก อย่ากในแห่งดนดกำหนดสมาวิหาร, พึงกำหนดนิิมิตทั้งหลายตาม นัยแรกแหง่นดังวง. สมาที่กำหนดสมดื่ิออย่างนั้น ย่อมมีสัญลักษณ์ ดังบันทึกเฉพาะ.