การบรรยายเกี่ยวกับพระวินัยมหาวรในพระพุทธศาสนา : หน้า 86/233

ประโยค - คติดต่อสมเด็จพระกุฎีอร ทรงถถพระวินัยมหาวร ดอน ๆ - หน้าที่ 79 ก็แก่ บรรณาปัญญะเหล่านี้ เฉพาะ ๓ ปัญจกะ มีค่าเป็นต้นว่า อาสานุน สีลูปธาน ๑ อุตตนา น อาสานุน ๑ อุตสตู ๙ ทรงทำการห้ามด้วยอำนาจแห่งกุฎีไม่สมควร หาได้รงทำด้วย อำนาจองค์แห่งอรันต์มิ. จริงอยู่ ภิกษใด ไม่ประกอบด้วยกอง ธรรม ๕ ของพระอฉะสะมิค คือแตกเป็นต้น ทุกไม่สามารถชำราจผู้อื่น ในกองธรรมเหล่านั้น, แต่เป็นผูประกอบด้วยโทษมีอาสัยระดับเป็นต้น ปกครองบริษัท, บริษัทของกิณุ้นั้น ยอมเสื่อมจากกุฎีทั้งหลายมีศิล เป็นต้นแท้ ย่อมไม่เจริญ. เพราะเหตุนี้น่ะ คำเป็นวัดว่า 'อัญกุฎูนนั้น ไม่พึงให้กุฎูรอุปสมบท" ดังนี้ จึงถือว่าครัดด้วยอำนาจแห่งกุฎู ผู้ไม่สมควร หาได้ครัดด้วยอำนาจองค์แห่งอรันต์ไม่. อนการที่พระ เลาะพุทธเท่านั้น เป็นพระอุปชฌายาอาจารย์ได้ พระผู้พระภาคทรง อนุญาตแล้วหาได้, ถ้าเป็นอำนรองญาเฉพาะพระนิภาสนั้น เท่านั้นไซร้ พระองคค์ไม่ครัดว่า "ถ้าความเบื่อหน่ายเกิดขึ้นแก อุปชฌาย์" ดังนี้. ก็เพราะเหตุที่บริษัทของพระนิภาสพะ ไม่ เสือมจากกุฎีทั้งหลายมศิลเป็นต้น พระผู้พระภาคจึงรัดว่ามีต้น ว่า "ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยองค์ ๔ ฟังให้ดูู อุปสมบทได้" ดังนี้. [๔๒] ในองค์ทั้งหลายเป็นต้นว่า อรัสล สำบูโน มี วิจิกขามว่า ภิกษุผู้ต้องอำนาบปราบราชมาชิกส จะว่าผู้บิด ด้วยศีลในอธิศิล ผู้ต้องอาบัติ ๕ กองอาบัตินี้ ชื่อว่าผู้บิดด้วย อาจารในอัชชามาร. ผู้สมัภทุฏิ์เสียว ประกอบด้วยอัณฑตหิก-