อรรถภาพพระวินัย มหาวรรค ตอน ๑ : หน้า 158/233

ประโยค - คติสนิปสำหรับกา อรรถภาพพระวินัย มหาวรรค ตอน ๑ หน้า 151 น้ำอ้อย เป็นต้น เท่ากับส่วนของสามเณร อันภิญญูผู้งเป็นภัฏตุตษะสมควรจะให้. ถ้าเขาเป็นไข้ ก็ถุ้งทั้งหลายควรจะทำให้เขา และควรทำการปรนนิบัติดังปวงแก้เขา เหมือนทำแก่สามเณร จะนี้แล. [หัวต้ฉันนาทิวดกถา] พึงทราบวินิจฉัยในเรื่องคนมือด้วนเป็นต้นต่อไป :- มือข้างเดียหรือทั้ง ๒ ข้าง ของผู้ใด เป็นว่าวขาดไปที่ฝ่ามือดี ที่มือดี ที่ออกดี ส่วนใดส่วนหนึ่ง ผู้นี้ชื่อว่า ผู้มีมือขาด. เท้าข้างเดียหรือทั้ง ๒ ข้าง ของผู้ใด เป็นว่าวขาดไปที่ปลายเท้าดี ที่ขาเท้าดี ที่แข้งดี ส่วนใดส่วนหนึ่ง ผู้นี้ชื่อว่า ผู้มีเท้าขาด. ในมือและเท้าทั้ง ๔ โดยประการดังกล่าวแล้วนั้นแล มือและเท้าของผู้ใด ๒ หรือ ๓ หรือทั้งหมด เป็นว่าวขาดไป ผู้นี้ชื่อว่า ผู้มีมือและเท้าขาด. [๑๐๒] หูของผู้ใด ข้างเดียวหรือทั้ง ๒ ข้าง เป็นว่าวขาด ไปที่ง่ามหู ที่ใบหูดี ผู้นี้ชื่อว่ามีผู้ขาด. แต่หูของผู้ใด ย่อมฉีกที่มุมแห่งหู แต่เป็นว่าวที่อาจต่อให้คั่นได้ ผู้นี้พึงให้ต่อหูให้ติดแล้ว จึงให้บวช. จมูกของผู้ใด เป็นว่าวะแห่งวันไปดีกงกูลดี ที่ช่องจมูกข้างเดียวดีดี ช่องจมูกทั้ง ๒ ขี้ คิด ส่วนใดส่วนหนึ่ง ผู้นี้ชื่อว่า