ประโยค - คำตอบสมเด็จพระกากัลยาณี มหาวรรณ ตอน ๑ : หน้า 42/233

ประโยค - คำตอบสมเด็จพระกากัลยาณี มหาวรรณ ตอน ๑ - หน้าที่ 35 นั้นสมควร. ถ้ากฏหมายหมู่ไม่มี อุปฌาชัยพึงบอกสามเนตรก็ได้ว่า "เธอจงนำผู้นี้ไปขังคุกสมใจให้ปลดผม ให้ผู้งหมผากสะเสร็จ แล้วจงมา" ส่วนสรณะอุปฌาชัยพิงให้เอง. กฏหมายนันเป็นอัน กฏหมายนี้เองให้บรรแล้วด้วยประกาศนี้. จงอยู๋ คนอื่นจากกฏหมาย ไม่ได้เพื่อให้รูปบวช. คนอื่นจากกฏหมายไม่ได้เพื่อให้มาดามบวช เหมือนกัน. ส่วนสามเนตรหรือสามเนตร ได้เพื่อจะให้ผากลาจะ ตามคำสั่ง.[๒๒] การปลงผมผู้ได้ผ้นี้ทำแล้ว ก็เป็นอันทำแล้วด้วย ดี. ก็ว่ากฏหมายเป็นผู้บริสมควร มีฤทธกามเป็นเหตุ มีชื่อเสียง มึก ๆ อุปฌาชัยแม่ทำโอกาสแล้ว ก็ครอให้บูชเองแท้. ทั้งไมควรปล่อยไปว่า "จงถืออดีญเหนียวก้อมอันหนึ่ง อามแล้วชุบ ผมแล้ว" เพราะว่า อุตสาหะของผู้่ไจจะบวช เป็นของรุน แรงก่อน. แต่จากหลังได้ขึ้นน้ำกาสะและมีโกนผมเข้า จะตก ใจ, จงหนีไปเสียออกทีนั้นก็ได้. เพราะดูนี่อุปฌาชัยเอานั่นแล ควรนำไปยังทำสำหรับบวช ถ้ากฏหมายนี้ไม่เป็นเด็กนก พึงบอกว่า 'จออาเสีย' ส่วนผมของเขา พึงถือเอาดินเหนียวสะให้ของที่เดียว. ฝ่ายกฏหมายที่ยึดเป็นเด็กย่อม อุปฌาชัยลงน้ำ ขัดล้อมโทมัยและ ดินเหนียวอมให้เอง. ถ้าว่า เขาเป็นหักด้านหรือฝ่ออยู่งาม มรดา ไม่เกลียดกฏหมายใด อุปฌาชัย ไม่พึงเกลียดนั่นที่เดียว พึงให้ อาบบัดสิ่งแต่เมื่อและท่านจนถึงศรีจะเป็นอันดี. ถามว่า "เพราะเหตุไร ?" ๑. เป็นลักษณียของคนบางพวก ๒. นี้เป็นโรคที่ต้องห้าม นับเป็นอุปสมบตโทษ.