ความเข้าใจในธรรมและการกำจัดมาร ตติยสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน 1 หน้า 16
หน้าที่ 16 / 233

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงความสำคัญของการเข้าใจธรรมในพระวินัยและการกำจัดมารผ่านการปฏิบัติของพรหม เมื่อพรหมมีการเพียรเพ่งอยู่ ความสงสัยที่เกิดขึ้นจากการไม่รู้เทพนย่อมถูกกำจัดไป นอกจากนี้ยังพูดถึงเปรียบเทียบการกำจัดมารกับพระอาทิตย์ที่ส่องแสงนำความสว่าง โดยให้เห็นถึงความสงบที่เกิดขึ้นเมื่อสามารถเข้าถึงธรรมได้อย่างถูกต้อง นำเสนอแนวคิดที่ลึกซึ้งเกี่ยวกับการปฏิบัติและการแสวงหาความรู้เพื่อการพัฒนาจิต.

หัวข้อประเด็น

-ความสงบในธรรม
-การกำจัดมาร
-ความสำคัญของอุทาน
-การเข้าใจปรัชญาของพรหม
-พระวินัยและการปฏิบัติ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค- ตติยสันปาปาอรรถถกพระวินัย มหาวรว คอน ๑ - หน้า 9 ปัจจัยทั้งหลาย เมื่อใดธรรมทั้งหลายมีประการดังกล่าวแล้วปรากฏแก่ พรหมมนั้น ผู้มีเพียบเพ่งอยู่ เมื่อวันนั้น ความสงสัยถูกจะที่พึงเกิด ขึ้นเพราะไม่รู้เทพน ย่อมสิ้นไป. พิษทราบวันฉันในดวงธาร :- สามกว่่า อิมิ อุทาน อุทานสิ มีความว่า ทรงปล่อยอุทาน มีประการดังกล่าวแล้วนี้ ซึ่งแสดงอนุกแพ่งอธิษฐานที่เป็นเหตุ ทรงทราบนี้อามากกว่า ความเกิดและความดับแห่งกองทุกนี้ด้วย อำนาจกิ จิ และด้วยทำให้เป็นอารมณ์. ความสงบในอุทานนั้นดังต่อไปนี้:- เมื่อใดและ ธรรมทั้งหลาย ปรากฏแก่พรหมผูมีเพียบเพ่งอยู่ เมื่อวันนั้นพรหมนั้นย่อมกำจัด เสนามารด้วยโพธิ์ภิทิยธรรมซึ่งเกิดแล้วเหล่านั้น หรือด้วยอธิษฐานเป็น เครื่องปรากฏแห่งอุตจรรธรรมดังงิ้ ข้าว่า วิญญู ดิษฐ์ มารเสน่ ความว่า ย่อมกำจัด คือผงุ ปรารเสนามา มีประการดังกล่าวแล้ว โดยนัยเป็นต้นว่า การทั้งหลาย เป็นเสนาทึ่่น ของท่านดังนี้ดำรงอยู่ ถามว่า “กำจัดอย่างไร ?" ตอบว่า "เหมือนพระอทิตย์ส่องอากาศให้สว่างจะนั้น.." [๓] อธิบายว่า พระอาทิตย์ขึ้นไปแล้ว เมื่อส่องอากาศให้สว่าง ด้วยรัศมีของตนเอง ชื่อว่าจัดมิสิ้น ข้อนี้ฉันใด พรหมนั้นมันนั้น เมื่อครัสู้จะทั้งหลายด้วยธรรมเหล่านั้นหรือด้วยมรรคนั้นแล้ว ชื่อว่า กำจัดสมารเสียได้ ข้อนี้ฉันใด เพราะฉะนั้น ผู้คอยพึงทราบ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More