ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- ตติยสันปาปาอรรถถกพระวินัย มหาวรว คอน ๑ - หน้า 9
ปัจจัยทั้งหลาย เมื่อใดธรรมทั้งหลายมีประการดังกล่าวแล้วปรากฏแก่
พรหมมนั้น ผู้มีเพียบเพ่งอยู่ เมื่อวันนั้น ความสงสัยถูกจะที่พึงเกิด
ขึ้นเพราะไม่รู้เทพน ย่อมสิ้นไป.
พิษทราบวันฉันในดวงธาร :-
สามกว่่า อิมิ อุทาน อุทานสิ มีความว่า ทรงปล่อยอุทาน
มีประการดังกล่าวแล้วนี้ ซึ่งแสดงอนุกแพ่งอธิษฐานที่เป็นเหตุ
ทรงทราบนี้อามากกว่า ความเกิดและความดับแห่งกองทุกนี้ด้วย
อำนาจกิ จิ และด้วยทำให้เป็นอารมณ์.
ความสงบในอุทานนั้นดังต่อไปนี้:- เมื่อใดและ ธรรมทั้งหลาย
ปรากฏแก่พรหมผูมีเพียบเพ่งอยู่ เมื่อวันนั้นพรหมนั้นย่อมกำจัด
เสนามารด้วยโพธิ์ภิทิยธรรมซึ่งเกิดแล้วเหล่านั้น หรือด้วยอธิษฐานเป็น
เครื่องปรากฏแห่งอุตจรรธรรมดังงิ้ ข้าว่า วิญญู ดิษฐ์ มารเสน่
ความว่า ย่อมกำจัด คือผงุ ปรารเสนามา มีประการดังกล่าวแล้ว
โดยนัยเป็นต้นว่า การทั้งหลาย เป็นเสนาทึ่่น ของท่านดังนี้ดำรงอยู่
ถามว่า “กำจัดอย่างไร ?"
ตอบว่า "เหมือนพระอทิตย์ส่องอากาศให้สว่างจะนั้น.."
[๓] อธิบายว่า พระอาทิตย์ขึ้นไปแล้ว เมื่อส่องอากาศให้สว่าง
ด้วยรัศมีของตนเอง ชื่อว่าจัดมิสิ้น ข้อนี้ฉันใด พรหมนั้นมันนั้น
เมื่อครัสู้จะทั้งหลายด้วยธรรมเหล่านั้นหรือด้วยมรรคนั้นแล้ว ชื่อว่า
กำจัดสมารเสียได้ ข้อนี้ฉันใด เพราะฉะนั้น ผู้คอยพึงทราบ