ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คติสมุนไพรคำภีร์ อรรถาธิบายพระวินัย มหาวรรค ตอน ๑ หน้า 114
เป็นอภิธานสำหรับรวบรวมของอาทตมภาพ."
พระราชาทูลถามว่า "พระเจ้า ขึ้นชื่อวาหมสมมติติย-
งค์ เป็นวงศ์ของพวกเราใช่หรือ ? ก็แสดงในนิตยางค์นั้น แม้
กษัตริย์ย่อกหนึ่ง ซึ่งผู้เที่ยวภิกษาย่อมไม่มี."
พระผู้พระภาคตรัสสนองว่า "มหาพิธ ชื่อว่าวาชงศ์ เป็นวงศ์ของมนุษย์ แต่ขึ้นชื่อว่าพุทธวงศ์ เป็นวงศ์ของอาตมภาพ
พระพุทธเจ้าก็ ๆ พระองค์เทียว ได้เป็นผู้ดีที่ชาวอธิบาย
ดังนี้ คงประทับยืนในท้องถนนเทียว ได้ตรัสพระคาถานี้ว่า :-
"บุคคลไม่พึงประมาทในมิตตนาบ่ฎอันคนพึงยืนรับ
พึงประพฤติธรรมให้เป็นสุข ด้วยว่า ผู้มีปกติประ-
พฤติธรรม ย่อมอยู่เป็นสุข ทั้งในโลกนี้และโลกอื่น"
พระราชได้ทรงทำให้แจ้งถึงโลภดับคติผล ในกลที่อบแห่งพระคาถา
และได้ทรงดับพระคาถานี้ว่า :-
"บุคคลพึงประพฤติธรรมให้เป็นสุจริต, ไม่พึงประ-
พฤติธรรมมันให้เป็นทุจริต, ด้วยว่า ผู้ประพฤติ
ธรรม ย่อมอยู่เป็นสุข ทั้งในโลกนี้และโลกอื่น"
ดังนี้แล้ว ทรงประดิษฐ์ในกลกามิผล, ได้ทรงดับธรรมปลาป-
ขาดแล้ว ทรงประดิษฐ์ฐานในอานามิผล, ในมรณสมัย เสด็จ
บรรทมบนพระที่นอนมีศิริ ภายใต้แห่งเวตรัตน์นั่นแล จึงทรงบรรลุ
พระอรหัต คือที่สุดจะต้องหมั่นประกอบความเพียรในอารยาฯ มี
๑. ขุ. ช. ๒๕/๓๓. ๒. ขุ. ช. ๒๕/๓๓. ๓. ขุ. ชา. ทสก. ๒/๒๒๙