คติสนับสนับขา อรรถถาคพระวันมหาวรรค ตอน ๑ : หน้า 102/233

ประโยค - คติสนับสนับขา อรรถถาคพระวันมหาวรรค ตอน ๑ หน้าที่ 95 คนเดินทางดีดี. ทำกรรมมมีดีติดต่อเป็นต้นในเมืองดีดี, องิ้ง ผู้ใดอนุชนทั่งหลายรู้จักกันแวว่ "คนชื่อโน้น ทำกรรม ฯ" ผู้นั้น ไม่ควรให้บวช ส่วนผู้ใดเป็นชูดอชูร คำรานจะเป็นพระราชา กระทำกรรมมีมาชาวบ้านเป็นต้น. ผู้นั้น ควรให้บวช เพราะว่ามีรชบุตรนั้นผวนแล้ว พระราชทั่งหลายอ่อนพอพระฤทธิ์, แต่ ถ้่าไม่ทรงพอพระฤทธิ์, ไม่ควรให้บวช โจรซึ่งล่ชื่อในหมาหาชนใน กาลก่อน, ภายหลังจะโจรกรรมเสียดทานซิ่ ๕. ถ้าหากชาวบ้าน รู้จักเขาอย่างนั้น, ควรให้บวช ฝ่ายชน่าหล่าได เป็นผู้ลักของเล็ก น้อยมีหม๋ามบ่วงและขุนบุ้นเป็นต้น หรือเป็นโจรผู้ติดต่อเป็นต้นมันเดียว แต่แอบแฝงทำการลัก ทั้งภายหลังยังไม่ปรากฏว่า "กรรมนี้ อันชน ชื่ิอท่ำ" จะให้ชนเหล่านั้นบวช ก็ถูก. สองบทว่า การีณฐควา มีความว่า ทำลายเครื่องจำคือ ข้อเป็นต้น ในบทว่า อญุวาร นี้ มีวินิจฉัยว่า ชนเหล่าใดอหล หลัก เพราะความกลัว เหนนั้น ชนเหล่านั้น ชื้อ อญุวาร ผู้หล หลักเพราะความกลัว, ฝ่ายสมะเหล่านี้ มีผู้หล หลักเพราะ ความกลัว เพราะเป็นผู้ได้รับอภัย เพราะฉะนั้น จึงชื่อ อญุวาร มีในผู้หล หลักก็เพราะความกลัว. [๒๓] ก็แล้วในบทว่า อญุวาร นี้ พึงทราบว่า อาเทส ป อักษรให้เป็น ว อักษร. ในคำว่า น ภิกขเว การอภกโก นี้ มีวินิจฉัยว่า เรือนจำ เรียกว่า กระะ. แมในอภิธานนี้ เครื่องจำคือข้อดีดี เครื่องจำ