คติสมน์ปลาสักกา อรรถาธิวาทพระวินายมหาวรรค ตอน ๑ : หน้า 118/233

ประโยค - คติสมน์ปลาสักกา อรรถาธิวาทพระวินายมหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 111 ที่พระบาทลงบนเสี้ยนแห่งพระญาติหลานนี้. พระราชาทรงเห็นอัครอรรถนั้น จึงตรัสว่า "เจ้แต่พระผู้มี พระภาค เมื่อนพระองค์สั่งพระพี่เลี้ยงนำเข้าไปเพื่อให้พรรหมณ์ในวัน มงคล หมอมนต์แม่ได้เห็นพระบาทของพระองค์ ไพล่ไปประกิฐฐาน บนกระหม้อมของพระมาณ จึงบังคมพระองค์ นี้เป็นปฐมวันนา ของหมอมนต์ฉัน ในวันวัลมงคล เมื่อพระองค์รับธรรมนบนพระที่มี สิทธิที่จะไปหัว หมอฉันเห็นงาให้หัวได้คล้อยตามไป จึงบังคม พระบาท นี้เป็นฤดูลวันนาของหมอมนต์ กีแแลเมื่อพระผู้มีพระภาคอันพระอาจารกบมหาราช ถวาย บังคมแล้ว แต่กะองค์นี้นั้น ซึ่งชื่อไม่ชอบบงาม มิได้, ได้ ถวายบังคมหมดทั้งนั้น. พระผู้มีพระภาค ทรงพระอภิณฑิ้งหลายให้ถวายบังคมแล้ว เสด็จลงจากอากาศ ประทับบนพระอาสน์เทกเขาแต่งตั้งไว้ ครั้งพระ ผู้มีพระภาคประทับนั่งแล้ว พระอัญชิตามคาม ได้เป็นผู้ถึงที่สุด ( คือ หมดมาณ). พระอภิ่นทั้งงามงามพระหฤทัยแน่แน่น นั่งประชุมกันแล้ว. ลำดับนั้น มาหมามหลังฝนโบกบรรพฤให้ตกลงมา น้ำมีสี แดง หลังไหลไปภายได้, น้ำแม่ขาดหนึ่งจะตกลงบนสรระของ ใคร ๆ ก็ไม่. พระอัญชิตังปล่องรงให้เห็นเหตุนี้แล้ว ได้เป็นผู้เกิด ๑. วิรวาม คจฉติ